22. Hukuk Dairesi 2017/24001 E. , 2019/16503 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/24001 E. , 2019/16503 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde paketleme işinde çalıştığını, fesih tarihinden önce her ay aldığı kıdem tazminatına esas ücretin 1.020,00 TL ile 1.200,00 TL arasında değiştiğini, işverenin her ay bankaya yatırılan ücrete ilave olarak 200,00 TL ücret ödediğini, iş sözleşmesinin davacı işçi tarafından 15.10.2014 tarihinde haklı sebeple feshedildiğini ileri sürerek bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacıya her ay değişik miktarda ödeme yapılmasının fazla çalışma ücreti ödendiğinin göstergesi olduğunu, davacının banka hesabına yapılan ödemeleri ihtirazı kayıt ileri sürmeden kabul ettiğini, davacının 15.10.2014 tarihinde iş sözleşmesini feshettiğine dair bildiriminin bulunmadığını, 16.10.2014 ve 17.10.2014 tarihlerinde işyerine gelerek çalıştığını, davacıya önceki devamsızlıklarına ilişkin olarak ihtarname tebliğ edilmesi üzerine, davacının kötüniyetli olarak 22.10.2014 tarihli ihtarnameyi keşide ettiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece davacının iddia ettiği ücret miktarının davacı tanıklarınca doğrulandığı gerekçesiyle, aylık net ücretin 1.200,00 TL olduğu sonucuna varılmıştır. Ancak davacı dava dilekçesinde, kıdem tazminatına esas ücretin 1.020,00 TL ile 1.200,00 TL arasında değiştiğini, işverenin her ay bankaya yatırılan ücrete ilave olarak 200,00 TL ücret ödediğini ileri sürmüştür. Dosya kapsamındaki imzasız bordrolara göre davacının ücreti asgari ücrettir. Sunulan banka kayıtları incelendiğinde, davacıya ödenen aylık ücret miktarıın (elden ödenen 200,00 TL hariç) 1.000,00 TL’ye ulaşmadığı anlaşılmaktadır. Gerek davacı, gerekse davacı tanıkları “bankaya yatırılan tutara ilave olarak 200,00 TL elden ödeme yapıldığını” ifade ettiğine göre, bankaya yatırılan tutara 200,00 TL ilave edilmek suretiyle ücretin belirlenmesi gerekmektedir. Mahkemece dosya kapsamına, tanık anlatımlarına ve davacının beyanına aykırı şekilde, aylık ücret miktarının 1.200,00 TL olduğu sonucuna varılması hatalıdır.
3-Mahkemece hükmedilen fazla çalışma ücretinin bir kısmı giriş çıkış kayıtlarına göre, bir kısmı da tanık anlatımlarına göre hesaplanmıştır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının tanık anlatımlarına göre, haftada 6 gün 08.00-18.00 saatleri arasında çalıştığı, haftada üç gün ise çalışmasının 18.00 yerine 20.00’de sona erdiği kabul edilerek davacının haftada 13,5 saat fazla çalışma yaptığı tespit edilmiştir. Ancak davacı dava dilekçesinde 2009-2012 yılları arasında haftanın 6 günü 08.00-18.00 saatleri arasında (dilekçede bu saat aralığı yönünden“(fazla mesai)” ibaresi kullanmıştır), 2012-2014 yılları arasında ise haftanın 5 günü 08.00-18.00 saatleri arasında çalıştığını beyan etmiş, bu sürelerden daha fazla süre ile çalıştığını ileri sürmemiştir. Hal böyle iken, tanık anlatımlarına göre belirlenen dönem yönünden davacının beyanı ile bağlı kalınarak değerlendirme yapılması gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi yerinde değildir.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.09.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.