22. Hukuk Dairesi 2017/26265 E. , 2019/16277 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/26265 E. , 2019/16277 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının işe girdiği tarihten itibaren fiilen çalışmış olduğu pozisyonun derece ve kademesinde dikkate alınmaması nedeniyle başlangıç derece ve kademesinin eksik hesaplandığını bu nedenle derece kademesinin fiilen yaptığı pozisyona göre tespiti ile ücret farkı, akdi ilave tediye farkı, yasal ilave tediye farkı ve yıpranma primi alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Somut olayda davacı işe girdiği tarihten itibaren fiilen inşaat ustası olarak çalıştırılmasına karşın, davalı işverence pozisyonunun inşaat usta yardımcısı olarak gösterildiğini ve başlangıç derece ve kademesinin eksik hesaplandığını iddia etmiş, iş yerinde hala çalışmaya devam eden davacı tanıkları davacının baştan beri inşaat ustası olarak çalıştığını beyan etmişlerdir. Mahkemece davacının 1988 yılından emekli olduğu tarihe kadar pozisyonunun inşaat ustası olduğunun tespitine karar verilmiştir. Dosya içerisinde yer alan davalı kurum onaylı 17.11.2015 tarihli görevli işçi personel isim listesinde davacın işçinin pozisyonu inşaat usta yardımcısı, fiilen yaptığı görev ise atölye usta yardımcısı olarak gösterilmiştir. Ancak davacının en son fiilen yaptığı işin inşaat ustası olduğuna dair tanık beyanları dışında kurum onaylı belgenin aksini gösterir hiç bir belgeye rastlanmamıştır. Bu nedenle davacının 1988 yılından itibaren inşaat ustası olarak çalışmış olduğu ispatlanamadığından mahkemece davacının 1988 yılından emekli olduğu tarihe kadar atölye usta yardımcısı olarak çalıştığının kabulü ile derece ve kademesinin de bu pozisyona göre tespiti gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup bozma nedenidir.
3-6772 sayılı Kanun'un 4. maddesine göre, ilave tediye alacağının ödeme zamanını, Bakanlar Kurulu belirler. Bakanlar Kurulunun kararı ile ilave tediye alacağı muaccel hale gelir. İlave tediye hesabı, Bakanlar Kurulunun belirlediği ödeme tarihlerindeki ücrete göre yapılmalıdır. Ödeme zamanı taraflarca kararlaştırılmadığında, Borçlar Kanunu'nun 101. maddesi uyarınca, temerrüt için alacaklının ihtarına gerek vardır. İlave tediye alacağı Kanun'dan kaynaklandığından, talep halinde temerrüt tarihinden itibaren yasal faiz yürütülmelidir. Toplu iş sözleşmelerinde bulunan, 6772 sayılı Kanun maddesinin tekrarından ibaret hükümler, alacağın dayanağının ilgili Kanun olduğu gerçeğini değiştirmeyeceğinden, bu durumlarda dahi yasal faize karar verilmelidir.
6772 sayılı Kanun’dan kaynaklanan tediye alacağına dava tarihinden itibaren yasal faiz oranı yerine ödenmesi gereken tarihten itibaren en yüksek banka mevduat faizine hükmedilmesi hatalıdır.
4-Mahkemece kabul edilen ilave tediye alacağı dışında kalan diğer alacakların miktarları ve faiz başlangıçları aylık dökümler halinde gösterilmeden infazda karışıklığa yol açacak şekilde ödenmesi gereken tarihlerden itibaren faiz işletilmesine karar verilmesi hatalıdır
Anılan yönler düşünülmeden karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.