22. Hukuk Dairesi 2016/13971 E. , 2019/11937 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2016/13971 E. , 2019/11937 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle, müvekkilinin 18.02.1998-28.05.2015 tarihleri arasında aralıksız olarak davalı nezdinde çalıştığını,müvekkilinin bu çalışmalarının üniversitenin çeşitli hizmetlerini hizmet alım sözleşmeleriyle alan farklı taşeron firmalarda geçtiğini, ödenmeyen yıllık izin ücretlerini talep etmek üzere üniversite yetkililerine başvurduğunu, ancak izin ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek yıllık izin ücreti alacağının davalıdan tasilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle, talebin zaman aşımına uğradığını, davanın belirsiz alacak davası olarak açılamayacağını, davalı üniversitenin asıl işveren olmadığını, davacıyla çalıştığı şirketler arasındaki hizmet sözleşmesinin belirli süreli olduğundan yıllık izin ücreti alacağının doğmadığını, davacının 08.06.2015 tarihli ibraname ile tüm işçilik alacakları bakımından müvekkil üniversiteyi ibra ettiğini beyan ederek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararı:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Karar, davalı vekili tarafından yasal süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının kullandırılmayan izin sürelerine ait alacağının bulunup bulunmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır
4857 sayılı Kanun'un 59.maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı nedene dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır.
İzinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 31. maddesinde, hakimin davayı aydınlatma ödevi düzenlenmiş olup madde uyarınca, hakim uyuşmazlığın aydınlatılmasının zorunlu kıldığı durumlarda, maddi veya hukuki açıdan belirsiz yahut çelişkili gördüğü hususlar hakkında, taraflara açıklama yaptırabileceği, soru sorabileceği ve delil gösterilmesini isteyebileceği düzenlenmiştir.
Somut uyuşmazlıkta, davacının çalışma süresi boyunca hiç yıllık ücretli izin kullanmadığı kabul edilerek hesaplama yapılmıştır. Davacının çalışma süresi göz önüne alındığında, bu süre boyunca hiç izin kullanmamış olması hayatın olağan akışına uygun bulunmadığından, hakimin davayı aydınlatma ödevi çerçevesinde; mahkemece, davacı asilin çalışma süresi boyunca kaç gün yıllık izin kullandığı konusunda beyanı alınmalı bundan sonra sonucuna ve tüm dosya kapsamına göre bir karar verilmelidir.
3-Somut olayda, cevap dilekçesinde husumet itirazında bulunan davalı tarafından 05.11.2015 tarihli dilekçe ile de davanın alt işveren şirketlere ihbar edilmesini talep ettiği anlaşılmaktadır. Mahkemece davanın ihbar edilmesi, davacının çalışma dönemine ait bilgi ve belgelerin bir bütün olarak değerlendirilmesi, bu bağlamda davacının yıllık izin kullanıp kullanmadığı da sorularak gelen cevaplara göre gerekirse dosyanın yeniden bilirkişiye tevdi edilerek yeniden alacak hesabının yaptırılması ve ulaşılacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi olması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç :
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.