22. Hukuk Dairesi 2017/22632 E. , 2019/11272 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/22632 E. , 2019/11272 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde 12.10.1999-24.10.2011 tarihleri arasında muhasebeci olarak çalıştığını, mesaisinin 08.00-20.00 saatleri arasında olduğunu, çoğu zaman 22.00-24.00’e kadar devam ettiğini, günlük çalışma süresinin on iki saatin altına düşmediğini, ulusal bayram ve genel tatili günlerinde de çalışmaya devam ettiğini ileri sürerek fazla çalışma ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, taraflar arasındaki iş sözleşmesinde ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile hafta tatili ücretinin asıl ücrete dahil olduğuna dair hüküm bulunduğunu, davacının ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı bulunmadığını, davacının muhasebe elemanı olarak çalışması sebebiyle fazla çalışma yapmasını gerektirir bir durumun bulunmadığını, davacının işverenin talimatı olmadan kendi inisiyatifi ile yaptığı çalışmaların fazla çalışma olarak değerlendirilemeyeceğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz :
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ve ulusal bayram ve genel tatil ücret alacakları bulunup bulunmadığı hususunda uyuşmazlık mevcuttur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir.
İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda ise işçinin ihtirazi kayıt ileri sürmesi beklenemeyeceğinden, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının her türlü delil ile ispatı mümkündür.
Somut uyuşmazlıkta; davacı haftalık yasal çalışma süresini aşan fazla çalışmaları ile ulusal bayram ve genel tatil ücret günlerinde yaptığı çalışmaların karşılığı olan alacaklarının ödenmediğini iddia etmiştir. Davalı taraf ise, davacının görev ve sorumluluğunun gerektirdiği ücretin her ay eksiksiz olarak ödendiğini, davacının işlerini normal mesai süresi içinde bitirmesinin mümkün olduğu, bu sebeple fazla çalışma yapmadığını savunmuştur,
Yargılama sırasında mahkemece bilirkişi incelemesi yaptırıldığı, buna karşın rapor tanziminden sonra davalı tarafça dosyaya işe giriş-çıkış kayıtlarının ibraz edildiği, ancak süresinde sunulmadığı gerekçesiyle değerlendirmeye alınmadığı anlaşılmaktadır. Oysa; yargılama devam ederken dosyaya sunulmuş olan puantaj kayıtları alacağın mevcudiyetini etkileyebildiklerinden, ödeme belgesi gibi her zaman sunulabilecek belge vasfındadırlar. Bu nedenle, Mahkemece dikkate alınarak davacının fazla çalışma ve ulusal bayram ve genel tatil ücret alacaklarının söz konusu belgelere ve dosyada bulunan diğer delillere göre bir bütün olarak yeniden değerlendirilerek karar verilmesi gerekirken, süresinde ibraz edilmediği gerekçesiyle incelenmemesi isabetsizdir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.05.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.