22. Hukuk Dairesi 2016/10248 E. , 2019/11271 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2016/10248 E. , 2019/11271 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde 30.08.2004 tarihinden 2007 yılının Nisan ayına kadar kesintisiz çalışmasına rağmen sigortalılık süresinin eksik bildirildiğini, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı bir neden olmadan feshedildiğini ileri sürerek sigortalı hizmetlerinin tespiti ile ödenmeyen bir bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının aynı dava dilekçesi ile hem sigortalı hizmetlerin tespitini hem de işçilik alacaklarının tahsilini talep edemeyeceğini savunarak öncelikle davanın tefriki ile esas yönünden de reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz :
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Somut uyuşmazlıkta, davalı taraf cevap dilekçesi ekinde klasör halinde davacıya ait özlük dosyasını sunmuş olup, dosya içindeki belgelerin mahkemece ve hükme esas alınan bilirkişi raporunda değerlendirilmediği anlaşılmaktadır. Davalı işveren yargılama ve temyiz aşamasında, işyeri kayıtlarının yöntemince değerlendirilmediğini ve incelenmediğini ileri sürmüş olup, mahkemece bu savunma ile herhangi bir değerlendirme ve inceleme yapılmadan karar verilmesi hatalıdır.
Söz konusu klasörün incelenmesinde, içerisinde davacıya ait ücret hesap pusulaları, bordrolar, puantaj kayıtları gibi belgelerin olduğu tespit edilmiş olup, uyuşmazlığın çözümünde anılan belgeler değerlendirilmeden eksik inceleme ile sonuca gidilmesi isabetsiz olup, kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
2-Kabule göre ise, yargılama sırasında dinlenen tanıklarca işyerinde haftada 6 gün 08.00-17.00 saatleri arasında çalışıldığı ayrıca, işin durumuna göre günde 2-3 saat fazla çalışma yapıldığı beyan edilmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının “haftanın 2-3 günü ortalama 2 saat fazla mesai yaptığı noktasından” hareketle hesaplama yapılacağı belirtilmiş ise de, davacının günlük çalışmasının başlangıç ve bitiş saatleri ile ara dinlenme süreleri belirlenmeden, haftanın kaç günü hangi saatler arası çalıştığının benimsendiği ve sonuç olarak haftalık çalışma süresine göre haftada kaç saat fazla çalışma yaptığı açıkça ifade edilmeden hesaplama yapılması hatalıdır. Mahkemece denetime elverişli olmayan bilirkişi raporu doğrultusunda karar verilmesi yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.05.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.