22. Hukuk Dairesi 2017/21540 E. , 2019/9512 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/21540 E. , 2019/9512 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı Belediye, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kabulüne, kıdem tazminatına ilişkin olarak davadan sonra davalı tarafından ödeme yapılmış olmakla davacının fazlaya ilişkin talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, taraflarca temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre; davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacı lehine hükmedilen vekalet ücreti hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin 13. maddesine göre, “(1) Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (7 nci maddenin ikinci fıkrası, 9 uncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile 10 uncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. (2) Ancak, hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez.
Dosya içeriğine göre, davacının kıdem tazminatı alacağı 14.869,66 TL olarak tespit edilmiş ve davacının da kabulünde olduğu üzere yargılama esnasında davalı tarafça 13.120,56 TL net kıdem tazminatı ödemesi yapılmıştır. Mahkemece hüküm kurulurken bu miktar hakkında dava açıldıktan sonra ödenmesi nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilerek bakiyesinin hüküm altına alınması gerekirken sanki davadan önce ödenmiş gibi sadece bakiyesi hüküm altına alınıp davacı yararına vekalet ücreti takdirinde dikkate alınmaması ve davalı lehine vekalet ücreti takdiri hatalı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının “Kıdem tazminatı açısından net 1.749,00 TL’nin akdin fesih tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte” şeklindeki kısmının hükümden çıkarılarak yerine; “Dava açıldıktan sonra 13.120,56 TL net kıdem tazminatı ödenmesi nedeniyle bu miktar bakımından talep konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına, bakiye 1.749,00 TL net kıdem tazminatının akdin fesih tarihinden itibaren bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faizi ile birlikte” sözcüklerinin yazılmasına, hüküm fıkrasının “Kıdem tazminatına ilişkin olarak davadan sonra davalı tarafından ödeme yapılmış olmakla davacının fazlaya ilişkin talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığına” şeklindeki kısmının hükümden tamamen çıkarılmasına, hüküm fıkrasının “Davacı vekili için AAÜT'ye göre 1.500,00 TL vekalet giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine” şeklindeki kısmında yer alan '1.500,00” rakamının silinerek yerine '2.542,75' rakamının yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlerden davalıya yükletilmesine 24.04.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.