22. Hukuk Dairesi 2016/11136 E. , 2019/9161 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2016/11136 E. , 2019/9161 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı ve davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, davacının 2007 yılından itibaren ... İlçesine bağlı ... Belediyesinde davalı şirketin alt işverenliğine bağlı olarak çalışmaya başladığını, ... Belediyesinin 30/03/2014 tarihinde mahalli seçim sonrasında köye dönüştürülmesine kadar çalışmasının devam ettiğini, davacının iş sözleşmesinin belediyenin kapanması sonrasında sona erdiğini, davacıya işçilik alacaklarının ödenmediğini, davacının çalıştığı süre boyunca hafta tatili kullandırılmadığını, ücretinin de ödenmediğini, davacının ... tesislerinde çalıştığı süre boyunca yaz döneminde her gün sabah saat 10:00 ile akşam 20:00 saatleri arasında çalıştığını, daha sonraki dönemlerde ise 08:00-17:30 saatleri arasında kesintisiz çalıştığını,ancak davacıya hak ettiği fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini,... tesislerinde çalıştığı dönemde kurban bayramında bir gün izin kullandığını, ramazan bayramında hiç izin kullanmadığını,tesislerden ayrıldıktan sonraki çalışmalarında ise normal bayram izinlerinin sadece bir gününü çalışıp diğer günlerde izin kullandığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalı ... Tic. Ltd. şirketi vekili, ... Belediyesinin 6360 sayılı Kanun gereğince kapanmasından sonra davacı işçinin iş sözleşmesinin kendiliğinden sona erdiğini, davalı şirketin son işveren olmadığını, kıdem ve ihbar tazminatı şartlarının davalı şirket açısından oluşmadığını, diğer işçilik alacakları için de davalı şirketin herhangi bir borcu bulunmadığını, davacının hafta tatilinde izin kullandığını, fazla mesai alacağı bulunmadığını, dini bayram, ulusal bayram ve yıllık izin alacağı bulunmadığını, davacının belediye yetkililerinin emir ve talimatları doğrultusunda çalıştığını,bu sebeple davalı şirket yönünden davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.Davalı ... vekili,davacı işçi ile davalı idare arasında iş sözleşmesi bulunmadığını, bu nedenle davalı idareninde işveren sıfatı olmadığını, 6360 sayılı Kanunla kapatılan İnli Belediyesinin temizlik işlerinin yapılması için ihale düzenlediğini ve hizmet ihalesinin 27/12/2013 tarihinde davalı şirketin aldığını, işe başlama tarihinin 01/01/2014, işi bitirme tarihinin ise 31/03/2014 olarak belirlendiğini, 3 aylık bir süre için işin üstlenildiğini, bu nedenle davalı şirket yönünden davacının kıdem tazminatı hakkı bulunmadığını, davacının çalıştığı beldenin küçük bir belde olduğunu, dolayısı ile yoğun çalışmanın mümkün olmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece,yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar taraflarca temyiz edilmiştir.
Davacı temyizi bakımından;
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nun 8. maddesine göre iş mahkemesinden verilen kararlar tefhim ve tebliğ tarihinden itibaren 8 gün içinde temyiz olunabilir.
Gerekçeli kararın 04/03/2016 tarihinde davacı vekiline tebliğ edildiği, temyiz talebinin 15/03/2016 tarihinde 8 günlük temyiz süresi geçirildikten sonra yapıldığı anlaşıldığından,6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 432. maddesi gereğince süre aşımı nedeniyle temyiz isteminin REDDİNE,
Davalıların temyizi bakımından;
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında, davacının fazla çalışma ve hafta tatili ücreti alacaklarına hak kazanıp kazanmadığı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez. Aynı ilkeler, hafta tatili ücreti alacağının ispatı bakımından geçerlidir.Somut uyuşmazlıkta, davacının işyerinde fazla çalışma yaptığı ve hafta tatili günlerinde çalıştığı iddialarına ilişkin olarak işyeri kaydı mevcut olmayıp dinlenen davacı tanıklarının beyanına itibar edilerek tüm çalışma dönemi bakımından fazla çalışma ile hafta tatili ücreti hüküm altına alınmıştır. Davacı tanıklarından iki tanesinin aynı mahiyette dava açtıkları ve davalı işveren ile husumetli olduğu, çıkacak karardan kendilerinin de menfaat sağlayacak durumda olduğu görülmektedir. Diğer davacı tanığıda işyeri çalışanı olmayıp çalışma düzenine ilişkin görgüye dayalı bilgisi bulunmamaktadır. Davalı tanıkları ise, davacının Nisan ve Kasım ayları arasında 10.00-21.00 saatleri arasında çalıştığını, iki saat ara dinlenme kullandığını, hafta içi hafta tatili iznini de kullandığını beyan etmişlerdir. Dosya kapsamında söz konusu alacağa dair tanık beyanı dışında, yazılı belge de bulunmamaktadır. Bu itibarla davacının yalnızca Nisan ve Kasım ayları arasında 10.00-21.00 saatleri arasında çalıştığını, iki saat ara dinlenme kullandığını kabul edilerek fazla çalışma ücretinin hesaplanması gerekirken; tüm çalışma dönemi bakımından haftalık 14 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek fazla çalışma ücretinin hesaplanması hatalıdır. Ayrıca dinlenen davalı tanıkları hafta içi hafta tatili iznini de kullandığını beyan ettiklerinden, davacının hafta tatili çalışmasını usulünce ispat ettiğinin kabulü mümkün değildir. Hal böyle olunca hafta tatili alacağı talebinin reddi gerekirken kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 18/04/2019 gününde oybirliği ile karar verildi.