22. Hukuk Dairesi 2016/8957 E. , 2019/8779 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2016/8957 E. , 2019/8779 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 16/04/2019 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına vekili Avukat ... ile karşı taraf adına vekili Avukat ... geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesini 09/06/2014 tarihinde keşide ettiği yazılı fesih bildiriminde gösterilen nedenlerle haklı olarak feshettiğini, fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini, sigorta primlerinin düşük yatırıldığını, kullanmadığı otuziki günlük yıllık izin süresinin bulunduğunu, öğle yemekleri ve molalarında işyerinden dışarı çıkmasının yasakladığından ara dinlenmelerinin kanuna aykırı kullandırıldığını, işyerinde mobbing uygulandığını, iş sözleşmesi uyarınca hak kazandığı cezai şart alacağının da ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, manevi tazminat, yıllık izin, fazla çalışma ücreti, ara çalışmalarına ilişkin ek ödeme ile cezai şart alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.Davalı vekili, iş sözleşmesinin davacı işçi tarafından haksız şekilde feshedildiğini, hak kazandığı halde ödenmemiş ücret nev’inden alacağının bulunmadığını, dava dilekçesinde ileri sürülen iddia ve taleplerin haksız olduğunu, ayrıca zamanaşımına da uğradığını ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre ve özellikle; cezai şart talebi bakımından, iş sözleşmesinin “3.c” maddesinde yer alan “...Yukarıdaki hükümler iş sözleşmesini haklı nedenle feshine sebep olan taraf aleyhine, diğer taraf lehine uygulanacaktır” şeklindeki hükmün Mahkemece dikkate alınmaması hatalı ise de, sözleşmenin başlangıçta altı ay süreli imzalandığı, “3.b” maddesinde bir yıl uzatma süresinin öngörüldüğü dikkate alındığında, cezai şart düzenlemesinin toplam bir yıl altı ay süreyle geçerli olduğunun kabulü gerektiği, iş sözleşmesinin ise bir yıl altı aylık süre geçtikten sonra sona ermiş olduğu dikkate alındığında cezai şart alacağının doğmadığı, anılan talebin reddinin sonuç itibariyle bu değişik gerekçe ile yerinde olduğu anlaşılmakla; davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan, davalının ise tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, fazla çalışma ücreti alacağı noktasında uyuşmazlık vardır.
Somut olayda, Mahkemece, hükme esas alınan bilirkişi raporu doğrultusunda fazla çalışma ücreti talebinin reddine karar verilmiştir.Öncelikle; hükme esas alınan bilirkişi raporunda, fazla çalışma ücreti talebi bakımından, dosyada bulunan personel çalışma çizelgelerinin ve mesai formlarının denetime elverişli şekilde dökümlendirilerek incelenmemesi hatalı olmuştur. Söz konusu yazılı deliller gün bazında detaylı dökümlendirilerek denetime elverişli şekilde incelenmeli ve haftalık bazda kanuni çalışma süresinin aşılıp aşılmadığı belirlenmelidir.
Diğer taraftan, anılan talebin değerlendirilmesinde, işçinin çalışmalarının iki aylık denkleştirme süresine tabi tutulması da dosya içeriğine uygun değildir. Taraflar arasında imzalanan iş sözleşmesinin “5.c.” maddesinde; “İşçiye, işveren tarafından; İş Kanunu gereğince denkleştirme esasının benimsendiği durumlarda fazla çalışma ücreti ödenmez; karşılığı izin verilir” şeklinde hüküm bulunduğu görülmekte ise de, söz konusu iş sözleşmesi hükmü denkleştirmeye ilişkin açık bir düzenleme içermemekte olup, anılan hükümde 4857 sayılı İş Kanunu’na atıf yapmakla yetinilmiştir. 4857 sayılı Kanun’un 63. maddesinde ise, denkleştirme esasının uygulanması (belli sınırlamalar dahilinde) tarafların anlaşmasına bırakılmıştır. Taraflar arasında imzalanan iş sözleşmesinde, ne usulde bir denkleştirme uygulanacağına ilişkin açık düzenleme bulunmaması karşısında, denkleştirme uygulanmadan fazla çalışma ücreti talebinin değerlendirilmesi gereklidir.Yukarıda yazılı sebeplerden kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, davacı yararına takdir edilen 2.037,00 TL duruşma vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 16/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.