22. Hukuk Dairesi 2017/25742 E. , 2019/23695 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/25742 E. , 2019/23695 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin davalı işverence haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma süresinin hesaplanması konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, tanık beyanlarına göre davacının davalı işyerinde iki vardiya şeklinde, gündüz vardiyasında 08:00-19:00, gece vardiyasında 19:00-08:00 saatleri arasında, bir gün gece vardiyasında ertesi gün gündüz vardiyasında olacak şekilde ve vardiyada onbir saat süren çalışma süresinden bir saat ara dinlenme süresi düşülmek suretiyle fiilen on saat çalıştığı kabul edilerek ve gece çalışmalarının yedibuçuk saati geçemeyeceği gözetilerek fazla çalışma ücreti alacağı hesaplanmıştır. Kabul edilen çalışma saatleri dosya kapsamına uygun ise de, haftalık fazla çalışma süresinin hesaplama şekli hatalı olmuştur. Kabul edilen çalışma saatlerine göre, davacının gece vardiyasında 19:00-08:00 saatleri arası onüç saat süren çalışma süresinden birbuçuk saat ara dinlenme süresi düşüldüğünde onbirbuçuk saat çalıştığı ve bu çalışma süresinden de yedibuçuk saat düşüldüğünde dört saat fazla çalışmasının olduğu tespit edilmektedir. Davacının haftalık fazla çalışma süresinin bu tespitine göre hesaplanması gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi isabetli görülmemiştir.
3-Diğer yandan davalı, davacının ... Bankası’nda bulunan hesabına 11.07.2014 tarihinde kıdem tazminatı ödemesi olarak 9.811,22 TL havale edildiğini, bakiye miktara ilişkin olarak da 11.09.2014 tarihinde 3.000,00 TL ve 12.09.2014 tarihinde 3.000,00 TL olmak üzere toplam 6.000,00 TL elden ödendiğini, davacıya elden yapılan ödemelere ilişkin davacının imzasını taşıyan 11.09.2014 ve 12.09.2014 tarihli tediye fişlerinin bulunduğunu savunarak, tediye fişleri ile muavin defter belgesini sunmuştur. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının banka hesabına yatırılan 9.811,22 TL kıdem tazminatı ödemesi dikkate alınmış ise de, tediye fişleri ile ilgili bir değerlendirme yapılmamıştır. Davalı tarafça kıdem tazminatı ödemesi olarak yapıldığı savunulan bu ödemelerin de kıdem tazminatı alacağından mahsubu gerektiği halde, söz konusu ödemelerin dikkate alınmaması hatalı olmuştur.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgililere iadesine, 18.12.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.