22. Hukuk Dairesi 2017/26065 E. , 2019/22975 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/26065 E. , 2019/22975 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait işyerinde 09/06/2011-05/11/2014 tarihleri arasında çalıştığını, davalı işverence hiçbir neden gösterilmeksizin iş sözleşmesine son verildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ve ihbar tazminatının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesini kendisinin feshettiğini, alacağının bulunmadığını beyanla davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yazılı gerekçeyle davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin kıdem ve ihbar tazminatı alacaklarına hak kazanıp kazanmadığı noktasında uyuşmazlık vardır.
Mahkemece, dosyaya sunulan istifa dilekçesine itibar edilerek, davacının haklı bir neden olmaksızın iş sözleşmesini sona erdirdiği gerekçesiyle, kıdem ve ihbar tazminatı talepleri reddedilmiştir.
Dava dilekçesinde, iş sözleşmesinin 05/11/2014 tarihinde işveren tarafından haklı bir sebep olmaksızın feshedildiği iddia edilmiştir. Davalı vekili, davacının işyerinde başka bir işçi ile sıkıntı yaşadığı ve bu işçi ile ilgili yaşadığı tartışmaya ilişkin savunmasını verdiği günün akabinde bu şekilde çalışamayacağı iddiası ile istifa suretiyle ayrıldığını savunarak, dosyaya tarihsiz istifa dilekçesi sunmuştur.
Dosyaya sunulan işçi imzalı dilekçe içeriğinde, işçinin şahsi gerekçeleriyle işten ayrılmak istediğinin yazılı olduğu görülmekte ise de, bu dilekçe üzerinde tarih bilgisi bulunmadığından dilekçenin ne zaman düzenlendiği belli değildir. Davacı, bu dilekçeye karşı sunduğu beyan dilekçesinde de daha öncesinde ... İnşaat şirketinde çalıştığını, söz konusu şirketin davalı ... Yağ şirketi ile aynı çatı altında faaliyet gösteren başka bir şirket olduğunu, istifa dilekçesinin ... İnşaat şirketinde çalıştığı döneme ait imzaladığı dilekçe olduğunu, hatta dilekçenin işe girerken başka ad altında imzalatıldığını belirtmiştir.
Taraflar tanık dinletmemişlerdir.
Somut olayda, iş sözleşmesinin kıdem ve ihbar tazminatı ödemelerine hak kazanmayacak şekilde sonlandığını ispat yükü işveren üzerindedir. Davalı şirket, dosyaya istifa dilekçesi sunmuş ise de, üzerinde tarih bilgisi yazılı olmayan ve ne zaman düzenlendiği belli olmayan söz konusu dilekçeye itibar edilmesi mümkün değildir. Diğer taraftan hizmet döküm cetveline bakıldığında davacının 16.08.2011 tarihinde 'kod 16' ( Sözleşme sona ermeden sigortalının aynı işverene ait diğer işyerine nakli ) ile davalı yerden çıkışının verilip, ara vermeden 17.08.2011 tarihinde yeniden davalı yere girişinin yapıldığı, istifa dilekçesinde 17.08.2011 tarihinden beri çalışıldığı yazılmasına karşılık sunulan hizmet döküm cetveline göre çalışmanın öncesinde de davalı yerde olduğu, istifa dilekçesinin tarih içermemesi sebebi ile çalışma devam ederken alınmış olabileceği ve sonuçta işverence, davacının istifa etmek suretiyle işyerinden ayrıldığı savunması ve dolayısıyla iş sözleşmesinin kıdem ile ihbar tazminatı ödemelerine hak kazanmayacak şekilde sonlandığı hususunun kanıtlanamadığı anlaşılmıştır. O halde, kıdem ve ihbar tazminatı alacaklarının hüküm altına alınması gerekirken, anılan taleplerin reddine karar verilmesi hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.12.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.