22. Hukuk Dairesi 2017/26032 E. , 2019/22931 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/26032 E. , 2019/22931 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin halka ilişkiler personeli olarak çalıştığını, hafta tatilleri ile ulusal bayram ve genel tatillerde çalışmasına, fazla çalışma yapmasına rağmen ücretlerinin ödenmediğini beyan ederek tahsilini talep etmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece yapılan yargılamada davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ile hafta tatili ücretine hak kazanıp kazanmadığı uyuşmazlık konusudur.
Fazla mesai yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla mesai alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla mesainin ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışma ve genel tatil çalışmasının bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla mesaisi olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda, davacı halka ilişkiler personeli olarak çalıştığını, Belediye tarafından yapılan her türlü organizasyonda görev aldığını, hafta içi her gün saat 20.00' a, haftanın en az 2-3 günü saat 23.00 'a kadar, festival dönemlerinde ise ortalama 5 gün 01.00-02.00 saatlerine kadar çalıştığını, pazar günlerinde ve ulusal bayram ve genel tatil günlerinde de çalışma yaptığını buna rağmen ücretlerinin ödenmediğini beyan etmiş, davalı davacının fazla çalışma yapmadığını, ulusal bayram ve genel tatil ile hafta tatillerinde çalışmadığını savunmuştur. Mahkeme gerekçesinde, tanık beyanlarının birbirinden farklı olduğu , fazla çalışmanın somut ve açık bir şekilde ispat edilemediği, dosyaya sunulan puantaj kayıtlarının her ne kadar çalışma saatlerini içermese de, dinlenen tanık beyanlarının fazla çalışma saatleri, ulusal bayram ve genel tatil ile hafta tatili konusunda farklılık arz etmesi nedeniyle davacının fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatillerde çalıştığını ispatlayamadığı kabul edilerek davanın reddine karar verilmiştir. Ancak davalı tarafça dosyaya sunulan puantaj kayıtlarının imzasız olduğu ve saat içermediği anlaşılmakla hükme esas alınması hatalı olmuştur. Bu nedenle Mahkemece davacı iddiası, yapılan işin niteliği ve tanık beyanları birlikte değerlendirilerek davacı taleplerinin hüküm altına alınması gerekirken reddine karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.