22. Hukuk Dairesi 2017/25209 E. , 2019/21089 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/25209 E. , 2019/21089 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacının davalı hastanede radyoloji hemşiresi olarak çalıştığını, fazla mesailerinin, şua izinlerinin karşılığının ödenmemesi, gerçeğe aykırı performans değerlendirilmesi yapılması sebepleri ile iş sözleşmesine haklı olarak son verdiğini belirterek kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, şua izni ücreti, fazla mesai ücreti taleplerinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının tıbbi hizmetler bölümünde yardımcı sağlık elemanı olarak işe başladığını ve girişimsel radyoloji polikliniğinde doktor asistanı olarak görev yaptığını, bu klinikte radyasyon yayan bir cihaz olmadığını, davacının radyasyona maruz kalmadığını, bu sebeple 09.03.2012 - 04.11.2013 tarihleri arasında radyasyona maruz kalan personelin çalışma koşullarından yararlanamayacağını, davacının 04.11.2013 tarihinde girişimsel anjiyo bölümüne geçtiğini, bu çalışılan alanda radyasyon kaynağı bulunduğunu, davacının bu tarihten itibaren çalışma koşulları prosedüre uygun olarak değiştirildiğini, bu tarihten itibaren şua iznine hak kazanabilmesi için 1 yıllık sürenin dolması gerekirken henüz süre dolmadan davacının iş akdini sona erdirdiğini, doğrudan radyasyon kaynakları ile sürekli ve fiilen çalışmayan radyoloji çalışanlarının şua izin hakkı olmadığını, davacının fazla mesai iddiasının gerçeği yansıtmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Taraflar arasında davacının fazla mesai yapıp yapmadığı, şua izni hakkının bulunup bulunmadığı ve buna bağlı olarak davacının kıdem tazminatı talep edip edemeyeceği uyuşmazlık konusudur.Davacı vekili dava dilekçesinde davacının radyoloji çalışanı olduğunu, şua izinlerinin kullandırılmadığını, fazla mesai yaptığını ve karşılığını alamadığını, gerçeğe aykırı performans değerlendirilmesi yapıldığını, bu sebeple davacının iş sözleşmesine haklı olarak son verdiğini belirterek kıdem tazminatı talebinde bulunmuştur. Dosya kapsamında dinlenilen davacı tanıkları davacının radyoloji hemşiresi olarak çalıştığını belirttiği halde davalı tanıkları ise davacının radyoloji bölümünün girişimsel işlemler bölümünde anjiyo hemşiresi ve doktor asistanı olarak çalıştığını, davacının çalıştığı bölümde dozometre takılması zorunluluğunun olmadığını belirtmiş olup, davacının hizmet süresi boyunca hastanenin hangi bölümlerinde çalıştığına ilişkin ise dosyada kayıt bulunmamaktadır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise davacının radyoloji çalışanı olup olmamadığının kabulüne göre alternatifli olarak hesaplama yapılmıştır. Yapılan yargılama sonucunda davacının radyoloji çalışanı olduğunun kabulüne göre yapılan hesaplamaya itibar edilerek ve davacının bir kısım ücretlerinin ödenmediği bu nedenle kıdem tazminatı talebinin yerinde olduğu gerekçesi ile hüküm tesis edilmiştir.Tüm anlatılanlar kapsamında davacının talepleri değerlendirildiğinde davacının radyoloji çalışanı olarak çalıştığı ve 3153 sayılıYasa kapsamında çalışan olduğu tam olarak tespit edilememektedir. Bu durumda davacının hizmet süresi boyunca çalıştığı bölümlere ilişkin ilgili kayıtların davalıdan temini sağlandıktan sonra uzman bilirkişi marifeti ile mahalinde keşif yapılarak davacının radyasyon kaynağı olan bir bölümde çalışıp çalışmadığı ve buna göre 3153 sayılı Yasa kapsamında çalışan olup olmadığının tespiti hususunda rapor aldırıldıktan sonra davacının fazla mesai ücreti ve şua izni alacağının bulunup bulunmadığı tespit edilmeli buna bağlı olarakta davacının kıdem tazminatı talebinin yerinde olup olmadığı yeniden değerlendirilmelidir. Bu husus gözetilmeden yazılı gerekçe lie karar verilmesi hatalı olup bozma sebebidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 13.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.