22. Hukuk Dairesi 2016/22016 E. , 2019/20426 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2016/22016 E. , 2019/20426 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işveren bünyesinde 1990 yılında çalışmaya başladığını, 1999 yılına kadar park bahçe işlerinde, 1999 - 2009 yılları arası su arıtma tesislerinde, 2009 - 2014 yılları arası kanalizasyon müdürlüğünde görev yaptığını, müvekkilinin ... Sendikasına üye olduğunu, Sendika ile ...’nın imzaladığı toplu iş sözleşmesine göre bayram çalışması, pazar çalışması ücretlerinin ödenmesi gerektiğini, yemek ücretlerinin aylık olarak kesilmesi nedeniyle müvekkilin çalışmadığı günlere ilişkin yemek ücretlerinin de kesilmiş olduğunu ileri sürerek fazla mesai ücreti, yemek ücreti ile diğer bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı, dava dilekçesinde çalışmadığı günlere ilişkin davalı işverence kesilen yemek parasının hüküm altına alınmasını talep etmiş, hükme esas alınan bilirkişi raporunda da bordrolardaki 'tablot kes.' adı altındaki kesintiler davacının yemek parası olarak hesaplanmıştır.
Davacının çalışma döneminde geçerli olan 15.01.2009-14.01.2011 tarihli, 15.01.2011-14.01.2013 tarihli ve 15.01.2013-14.01.2015 tarihli toplu iş sözleşmelerinin 'yemek yardımı' başlığını taşıyan 33. maddelerinde 'Ancak işveren yemekhanesinde yemek çıkardığı müddetçe bu yardım işçi ücretlerinden kesilerek yemekhane hesabına aktarılır.' düzenlemesi yer almaktadır. Bu düzenlemeye göre, davacının çalıştığı günler için davalıca yemek parasının kesilmesinde bir sorun yoktur. Ancak taraf tanık beyanlarına bakıldığında davacının davalı nezdinde 24 saat çalışma ve 48 saat dinlenme usulüne göre çalıştığı anlaşılmaktadır. Buna göre, davacının çalışmadığı günler için yemek parası kesilmesi hatalıdır. Sunulan bordrolarda, davacının çalışıp çalışmadığı günlere ilişkin ayrıntı yer almadığından, bu husus araştırılmalı, bir öğün yemek bedeli tespit edilmeli, davacının çalıştığı 24 saat içerisinde günde kaç defa yemek hizmetinden yararlandığı belirlenmeli, çalışılmayan günler için kesinti yapılmışsa, bu günlere ait kesintiler hesaplanarak davacının yemek ücreti olarak hüküm altına alınmalıdır. Bu husus dikkate alınmaksızın hüküm tesisi hatalı olup, kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 06.11.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.