22. Hukuk Dairesi 2016/22370 E. , 2019/20361 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2016/22370 E. , 2019/20361 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı-karşı davalı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde en son İdari İşler Şefi olarak, 2008 yılı Kasım ayından 14.07.2014 tarihinde kadar çalıştığını, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti gibi alacaklarının ödenmemesi sebebiyle iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı-karşı davacı vekili, davacının 11.08.2008-28.12.2012 tarihlerinde müvekkil şirket nezdinde çalıştığını, bu tarihten sonra şirket içi yapılanma sebebi ile müvekkili firmanın da dahil olduğu grup şirketlerinden ... Yatırım A.Ş. bünyesinde çalışmaya devam ettiğini, davacının 11.08.2008-28.12.2012 tarihleri arasında hak kazandığı kıdem tazminatının ödendiğini, davacının büro personeli olup talep ettiği şekilde fazla çalışmasının olmadığını, feshin usulsüz olduğunu, ayrıca davacının müvekkili şirketi ibra ettiğini ileri sürerek, asıl davanın reddini talep etmiştir.
Davalı-karşı davacı vekili, karşı dava dilekçesinde, davacının idari işleri şefi olması nedeniyle işyerinde uygulanmakta olan Toplu İş Sözleşmesi gereği işçilere alınacak iş elbiseleri ve sivil ayakkabıların tedarikinden sorumlu olduğunu, ancak bu alımların pahalı gerçekleştirilmiş olması sebebiyle davacının şirketi zarara uğrattığını ileri sürerek oluşan maddi zararın hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, idari işler şefi olan davacının kendisine fazla mesai yaptırılıp cumartesi ve pazar bayram ve genel tatil günlerinde çalışması için işverence talimat verildiğini, fazla mesai yaptığını, ulusal bayram genel tatil günlerinde ve hafta tatili günlerinde çalıştığını ve idari işler şefinin işlerinin fazla mesai ve tatil günlerinde çalışmayı zorunlu kılacak kadar yoğun olduğunu ispat edemediği, davacının tüm yıllık ücretli izinlerini kullanma veya ücret ödenmesi suretiyle telafi edildiği, davacının iş akdini feshetmesini gerektirir haklı bir neden bulunmadığı gerekçeleriyle asıl davanın; davacının ayakkabı alımında kasıtlı ve kusurlu hareketiyle şirketi zarara uğrattığı iddiasının da işverence kanıtlanmadığı gerekçesiyle karşı davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içerisinde taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, belgelere ve tüm dosya kapsamına göre; davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık konusu davacının fazla mesai yapıp yapmadığı, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışmaya devam edip etmediği noktasındadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. Bordrolarda tahakkuk bulunmasına rağmen bordroların imzasız olması halinde ise, varsa ilgili dönem banka ve tüm ödeme kayıtları celp edilmeli ve ödendiği tespit edilen miktarlar yapılan hesaplamadan mahsup edilmelidir.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.Fazla çalışmanın belirlenmesinde 4857 sayılı İş Kanunu'nun 68. maddesi uyarınca ara dinlenme sürelerinin dikkate alınması gerekir. Aynı ilkeler, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ispatı bakımından da geçerlidir. Somut olayda, davacı dava dilekçesinde, haftanın yedi günü, ulusal bayram ve genel tatil günleri dahil en geç 08.00’da çalışmaya başladığını, akşam en erken 19.00’da işten çıktığını, bazı günler 21.00’a kadar çalışmaya devam ettiğini, buna rağmen karşılıklarının ödenmediğini beyan etmiştir. Mahkemece, idari işler şefi olan davacının kendisine fazla mesai yaptırılıp cumartesi ve pazar bayram ve genel tatil günlerinde çalışması için işverence talimat verildiğini, fazla mesai yaptığını, ulusal bayram genel tatil günlerinde ve hafta tatili günlerinde çalıştığını ve idari işler şefinin işlerinin fazla mesai ve tatil günlerinde çalışmayı zorunlu kılacak kadar yoğun olduğunu ispat edemediği gerekçeleriyle fazla çalışma ücreti, hafta ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti taleplerinin reddine karar verilmiştir. Ancak mahkeme gerekçesi hatalıdır. Zira, tanık beyanları ve tüm dosya kapsamı bir bütün olarak değerlendirildiğinde, davacının dini bayramlar dışındaki ulusal bayram ve genel tatil günleri dahil yaz döneminde haftanın beş günü 08.00-18.30 saatleri, cumartesi ise 08.00-13.00 saatleri arasında, ayda iki pazar çalışma yapmak suretiyle; kış döneminde ise haftanın beş günü 08.00-18.00, cumartesi ise 08.00-13.00 saatleri arasında, yine ayda iki pazar çalışma yapmak suretiyle çalıştığı kabul edilmek suretiyle talep konusu alacakların hüküm altına alınması gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 06.11.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.