22. Hukuk Dairesi 2017/24579 E. , 2019/19092 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/24579 E. , 2019/19092 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 01/04/2008-25/06/2011 tarihleri arası satış ve reyon görevlisi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence feshedildiğini beyanla kıdem ve ihbar tazminatı, ulusal bayram ve genel tatil, fazla çalışma, yıllık ücretli izin alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin mazeretsiz devamsızlığı üzerine haklı nedenle feshedildiğini beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Yukarıda fazla çalışmanın ispatı konusunda anlatılan ilkeler, ulusal bayram ve genel tatil ile hafta tatili günlerinde yapılan çalışmaların ispatı açısından da geçerlidir.
Somut olayda, davacı işçinin ulusal bayram ve genel tatil ile fazla mesai ücreti alacakları davacı tanık beyanlarına göre yaz döneminde ( Haziran, Temmuz, Ağustos, Eylül ayları) haftada 30 saat, kış dönemi ve pazarcılık yaptığı dönemde ise haftada 27 saat fazla mesai yaptığı, dini bayramların ilk iki günü dışındaki tüm ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı kabulü ile hesaplanmıştır.
Ulusal bayram ve genel tatil ile fazla mesai alacaklarının ispatı konusunda, dosya içerisinde, işyerindeki çalışma düzenini gösterir kayıt bulunmadığı, davacının ulusal bayram ve genel tatil ile fazla çalışma alacaklarının 01/04/2008-25/06/2011 tarihleri arası dönem yönünden davacı tanıklarının beyanlarına göre tespit edildiği, davacı tanığı ...’ın işyerinde 2007-2009 yılları arası, davacı tanığı ...’in ise 2008-2010 yılları arası çalıştığını beyan ettiği ve bu süreye göre davacı tanıklarının ulusal bayram ve genel tatil ile fazla çalışma hesaplanan dönemin tamamında çalışma koşullarını bilemeyeceği anlaşılmış olup davacı tanıkların davacıyla birlikte çalışmadıkları dönem yönünden davalı tanığı ...’in beyanına göre ulusal bayram ve genel tatil çalışmasının ispatlanamadığı, fazla çalışmanın ise haftanın 6 günü 08.00-18.00 saatleri arası ara dinlenme sonrası haftalık 9 saatinin ispatlandığı gözetilmeksizin yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi isabetli olmamıştır.
SONUÇ :Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.