22. Hukuk Dairesi 2017/23564 E. , 2019/17172 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/23564 E. , 2019/17172 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilin davalı işyerinde 06.05.2010 - 16.03.2012 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesini ücret alacaklarının ödenmemesi nedeniyle haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil ve ücret alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı gerekçeyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar taraf vekillerince kanuni süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut olayda davacının, 14.02.2013 tarihinde harcını yatırmak sureti ile ıslah dilekçesi vererek davasını ıslah ettiği buna rağmen mahkemece davacı tarafça ıslah yoluna başvurulduğu dikkate alınmaksızın taleple bağlı kalınarak ve fazlaya ilişkin hakları saklı tutularak hüküm kurulduğu anlaşılmaktadır. Mahkemece kıdem tazminatı, fazla çalışma ve genel tatil ücreti alacakları yönünden davacının ıslah dilekçesi dikkate alınarak hüküm kurulması gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
3-Taraflar arasında davacının fazla mesai ücret alacağının hesaplanması konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda davalı tarafça davacının tüm çalışma dönemine ilişkin imzalı ücret bordroları ibraz edilmiş olup, davacı tarafça ücret bordrolarından bir kısmına yönelik olarak imza itirazında bulunulmuş ve yapılan imza incelemesi sonucu bir kısım ücret bordrolarındaki imzaların davacıya ait olmadığı tespit edilmiştir. Mahkemece hükme esas alınan raporda imza incelemesi sonucunun dikkate alınması yerinde ise de davacı tarafça imza itirazında bulunulmayan ve fazla çalışma ücreti tahakkuku olan ücret bordrolarının tamamının dikkate alınmaması isabetli olmamıştır. Bu durumda mahkemece yapılacak iş, davacının imza itirazı üzerine alınan bilirkişi raporu da dikkate alınarak tüm ücret bordrolarının bir değerlendirmeye tabi tutularak fazla çalışma ücreti alacağının belirlenmesinden ibarettir.
4- Belirtilmesi gereken diğer bir hususta davacı onbeş günlük ücret alacağının ödenmediği iddia etmiştir. Mahkemece davalı işveren tarafından davacının çalıştığı süreye ilişkin ücretinin ödendiği ispatlanmadığından ücret alacağına ilişkin talebinin kabulüne karar verilmiş ise de varılan sonuç dosya içeriği ile örtüşmemektedir. Davalı tarafından sunulan işyeri kayıtları arasında yer alan 2012 yılı 3. aya ait liste halindeki ücret bordrosunda davacının imzası olup buna yönelik imza inkarında da bulunulmamıştır. Kaldı ki 05.04.2012 tarihli banka dekontundan da 2012 yılı 3.ayında tahakkuku yapılan ücret miktarının davacının banka hesabına ödendiği anlaşılmaktadır. Bu durumda söz konusu ödeme de dikkate alınarak ücret alacağının belirlenmesi gerekirken bu hususun gözardı edilmesi hatalı olmuştur. Açıklanan hususlar gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 25/09/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.