22. Hukuk Dairesi 2017/23602 E. , 2019/15848 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/23602 E. , 2019/15848 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davaı vekili dava dilekçesinde özetle; davacının davalı işveren tarafından işten çıkartıldığını, herhangi bir haklı sebep gösterilmediğini belirterek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, asgari geçim indirimi taleplerinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki benlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacının ihbar tazminatı talep edip edemeyeceği taraflar arasında itilaflıdır.
Davacı iş sözleşmesine davalı tarafından haksız olarak son verdiğini iddia etmiş davalı taraf ise davacının iş sözleşmesine kendisinin son verdiğini savunmuştur. Dinlenilen davacı tanıkları beyanların özetle “davacının fazla mesai , izin ve ücret alacaklarını davalı iş verenden talep ettiğini, davalı işverenin ise taleplerini karşılamadığı gibi davacıyı işten çıkarttığını” belirttikleri anlaşılmıştır. Davalı tarafından dosyaya davacının istifa ettiği veya iş sözleşmesine haklı olarak son verildiğine ilişkin delil de sunulmamıştır. Bu durumda davacının ihbar tazminatı talebinin yerinde olduğu anlaşılmış olup ihbar tazminatı talebinin kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile reddine karar verilmesi hatalıdır.
2-Taraflar arasında davacının fazla mesai ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti taleplerinin yerinde olup olmadığı itilaflıdır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez. Bahsi geçen bu ilkeler ulusal bayram ve genel tatil ücreti taleplerinin değerlendirilmesinde de dikkate alınmalıdır.
Somut olayda; fazla mesai yapıp yapmadığı ve ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışma olup olmadığı hususunda ispat yükü üzerinde bulunan davacı bu iddiasının ispatında tanık deliline dayanmıştır. Mahkeme tarafından verilen hükümde davcının kış aylarında haftada altı gün 07:30 – 17:00 saatleri arasında çalıştığının, yazın ise 07:30 – 18:00 saatleri arasında çalıştığının kabulü ile yapılan hesaplamaya itibarla davacının fazla mesai ücreti talebi hakkında karar vermiş ise de bu tespit dosya kapsamına uygun düşmemektedir. Davacı tanıkları iş makinası öperatörü olan davacının haftanın yedi günü yaz mevsiminde 07:00 18:00 saatleri kış mevsiminde ise 07:00 – 17:00 saatleri asında çalıştığını belirtmiş olup ıspat yükü üzerinde bulunan davacının tanıklarının beyanlarına göre değerlendirme yapılması gerekmektedir. Bu durumda yapılması gereken davacının yaz mevsiminde 07:00 18:00 saatleri kış mevsiminde ise 07:00 – 17:00 saatleri arasına haftanın yedi günü çalıştığı, hafta tatili gününde yapılan çalışmanın da 7,5 saati aşan kısmının fazla mesai olduğunun kabulü ile davacının fazla mesai ücreti talebi hakkında karar vermektir. Ayırıca davacı tanıklarının beyanlarında davcının dini bayramlar dışında diğer ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı beyan edilmesine rağmen gerekçe belirtilmeden davacının ulusal bayram ve genel tatil ücreti taleplerinin reddine karar verilmesi de dosya kapsamına uygun düşmemektedir. Bu durumda tanık beyanları dikkate alınarak davacının dini bayramlar dışında ulusal bayram ve genel tatillerde çalıştığı kabul edilerek bu talebi hakkında karar vermek dosya kapsamı ile uyumlu olacaktır. Bu hususların gözetilmemesi hatalı olup bozma sebebidir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.