22. Hukuk Dairesi 2016/17876 E. , 2019/14898 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2016/17876 E. , 2019/14898 K.

'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 15.03.2012-20.03.2013 tarihleri arasında davalı işveren nezdinde muhasebeci ve mal kabul elemanı olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işçilik alacaklarının ödenmemesi nedeniyle müvekkili tarafından feshedildiğini belirterek kıdem tazminatı ile fazla çalışma, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile hafta tatili ücretinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının özeti:
Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde her iki taraf vekilince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Davalı temyizi yönünden;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, yerinde bulunmayan ve sebepleri yasal süresinde bildirilmiş olmayan bozma isteğinin REDDİNE,
Davacı temyizi yönünden;
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma saatinin hesabında dikkate alınan ara dinlenme süresi konusunda uyuşmazlık vardır.

Ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanunu'nun 68. maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az on beş dakika, dört saatten fazla ve yedi buçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedi buçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedi buçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. İş Kanunu'nun 63. maddesi hükmüne göre, günlük çalışma süresi on bir saati aşamayacağından, 68. maddenin belirlediği yedi buçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenme süresinin, günlük en çok on bir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde on bir saate kadar olan (on bir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenme en az bir saat, on bir saatten fazla çalışmalarda ise en az bir buçuk saat olarak verilmelidir.
Somut olayda; hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının 12 saat süren çalışmalarında günde iki saat, 9 saat süren çalışmalarında ise günde bir buçuk saat ara dinlenmesi kabul edilerek hesaplama yapılmış ise de, İş Kanunu'nun 68. maddesinde belirlenen yasal ara dinlenme süresinden daha uzun bir ara dinlenme süresi kullanılmasını gerektiren durum bulunmamaktadır. Bu itibarla davacının fazla çalışma yapıp yapmadığının belirlenmesinde 12 saatlik çalışmaları için günde bir buçuk saat, 9 saatlik çalışmaları içinde günde bir saat dinlenme ile çalıştığı kabul edilmelidir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 03.07.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.