22. Hukuk Dairesi 2016/14760 E. , 2019/12601 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2016/14760 E. , 2019/12601 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı birleşen dava davalısı vekili, davacının davalıya ait işyerinde teknik motor bakım tamir ustası olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı bir neden olmadan feshedildiğini ileri sürerek bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını, ayrıca birleşen davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı birleşen dava davacısı vekili, davacının iş sözleşmesinin davacının alkollü olarak şirkete ait araç ile kaza yaptığını, yetkili servis tarafından yapılan ekspertiz sonucuna göre araçta 19.438,35TL hasar tespit edildiğini savunarak asıl davanın reddine, hasar bedelinin tahsiline ilişkin birleşen davanın ise kabulüne karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda asıl davanın kısmen kabulüne, birleşen davanın ise kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı-birleşen dava davalısı ve davalı-birleşen dava davacısı temyiz etmiştir.
Davacı-Birleşen Dava Davalısının Temyizi Yönünden:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, yerinde bulunmayan ve sebepleri bildirilmiş olmayan bozma isteğinin REDDİNE,
Davalı-Birleşen Dava Davacısının Temyizi Yönünden:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, Davalı-birleşen dava davacısının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının hafta tatili ücretine hak kazanıp kazanmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta davacının fazla çalışma ücreti ile ilgili olarak 24/09/2014 tarihli rapora itibar edilerek, sadece tanık ...’nın beyanına göre ve bu tanığın davacı ile birlikte çalışığı süre (2006-2008 yılları) ile sınırlı olarak hesaplanan fazla çalışma ücreti hüküm altına alınmış ise de, hafta tatili ücreti talebi noktasında üçlü bilirkişi heyeti tarafından düzenlenen rapora itibar edilmek suretiyle davacının 2006-2011 döneminde ayda iki hafta tatili çalıştığının benimsenmesi isabetli olmamıştır. Dosya kapsamında fazla çalışma ile hafta tatili çalışmasının ispatı yönünden farklı değerlendirme yapılmasını gerektiren bir delil bulunmamaktadır. Hal böyle iken hafta tatili çalışmalarının ispatı yönünden de, tanık Niyazi Kara’nın beyanı doğrultusunda ve tanığın davacı ile birlikte çalıştığı 2006-2008 dönemi için sınırlı olarak hesaplama yapılması gerekirken, ispat yönünden çelişki oluşturacak şekilde karar verilmesi yerinde değildir.
Ayrıca hükme esas alınan bilirkişi raporunda imzalı bordrolardaki hafta tatili ücretinin mahsup edildiği ifade edilmiş ise de, hafta tatili ücreti hesabında, imzalı bordro bulunan dönemin tamamen dışlanması gerektiğinin gözetilmemesi bir başka bozma sebebidir.
3-Yıllık izin ücreti noktasında ise, mahkemece üçlü bilirkişi heyeti tarafından düzenlenen rapor dikkate alınarak 28 gün üzerinden hesaplanan yıllık izin ücretinin kabulü gerektiği sonucuna varılmış, ancak bu miktarın nete çevrilmesi sırasında, diğer bilirkişinin 21/12/2015 tarihli raporu dikkate alınarak hesaplama hatası yapılmıştır. Böylece brüt 2.705,79 TL yerine, brüt 2.899,07 TL izin ücretinin nete çevrilmesi suretiyle karar verilmesi yerinde olmadığından kararın bu sebeple de bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek ilgililere iadesine, 11.06.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.