22. Hukuk Dairesi 2017/22752 E. , 2019/11495 K.

Kilitli
Kullanıcı avatarı
İctihat
Mesajlar: 681327
Kayıt: 30 Mar 2021, 02:46

22. Hukuk Dairesi 2017/22752 E. , 2019/11495 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının 10/03/2011 tarihinden 08/07/2015 tarihine kadar davalı işyerinde kırma işçisi olarak çalıştığını, brüt ücretinin 1.282,57 TL olduğunu, işyerinde genel olarak 08.30-18.30 saatleri arasında çalışıldığını, ancak son 1,5 yıla kadar hafta da en az üç gün olmak üzere saat 22.30-23.00’e kadar çalıştığını, son 1.5 yıldır saat 18.30'da çıktığını,son 1,5 yıla kadar da her hafta sonu cumartesi ve pazar günleri de 08.30-22.30-23.00 saatleri arası çalıştığını ancak son 1,5 yıl hafta sonu çalışmadığını, iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının davalı işyerinde 09/03/2011 tarihinden itibaren kırma bölümünde 1.070,11 TL ücretle çalıştığını, tüm alacaklarının zamanında ve eksiksiz olarak ödendiğini, fazla çalışma dahil hiçbir alacağı bulunmadığını,davacının haksız olarak kendi isteği ile işten ayrılması nedeniyle kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece,yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının fazla mesai alacağının bulunup bulunmadığı noktasındadır.
Somut olayda, Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda işyerine giriş çıkış kayıtlarına göre fazla mesai süresi tespit edilerek hesaplama yapılmıştır. Davacı vekilinin dava dilekçesinde belirttiği çalışma düzenine göre davacının son 1,5 yıl haftanın beş günü 08.30-18.30 saatleri arasında çalıştığı anlaşılmakta olup, bu çalışma saatlerine göre fazla mesai yapmadığı anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca davacının son 1,5 yıl fazla mesai yapmadığının kabulü ile bu dönem bakımından fazla mesai hesaplanmaması gerekli iken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olanan hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23/05/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.








Kilitli
  • Benzer Konular
    Cevaplar
    Görüntüleme
    Son mesaj

“2019 Yılı Kararları” sayfasına dön