22. Hukuk Dairesi 2017/22586 E. , 2019/11268 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/22586 E. , 2019/11268 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde 22.08.2006-23.05.2008 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı bir neden olmadan feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının ilk dönem çalışmasının kıdem tazminatına hak kazanacak şekilde sona erip ermediği ve bu döneme ilişkin ibranamenin geçerli olup olmadığı uyuşmazlık konusudur.
Somut uyuşmazlıkta davacı işyerinde iki dönem halinde çalıştığını, ilk dönem sözleşmesinin işverence feshedildiğini, ikinci dönemin ise emeklilik sebebiyle son bulduğunu beyan etmiştir.
Davalı işveren, davacının iki döneme ilişkin çalışmasının da istifa ile sona erdiğini, ayrıca her iki dönem için ayrı ayrı ibraname imzaladığını savunmuştur.
Mahkemece ikinci ibranamenin 6098 sayılı Türk Borçlar Kanununun 420 vd maddelerine göre geçersiz kabul edilmesi isabetlidir. Davacının ikinci dönem çalışmasının emeklilik sebebiyle sona erdiği de dosya kapsamı ile sabittir. Ancak davacının ilk dönem çalışmasının ne şekilde sona erdiği açıklığa kavuşturulmamıştır. Davalı işveren davacının 22/08/2006-23/05/2008 dönemine ilişkin alacaklarının ödendiğini, davacının ibraname imzaladığını savunmuş olup, söz konusu ibraname ile ilgili olarak davacı asilin beyanının alınmadığı anlaşılmaktadır. Yargılama sırasında dinlenen tanıkların da davacının ilk dönem çalışmasının ne şekilde sona erdiğine ilişkin anlatımı bulunmamaktadır. Mahkemece ibraname konusunda herhangi bir araştırma ve değerlendirme yapılmadan, davacı asilin ibraname içeriği ve imza konusunda beyanı alınmadan eksik inceleme ile karar verilmesi yerinde değildir.
3-Yıllık izin ücretinin işçinin çıplak ücreti üzerinden hesaplanması gerektiği göz önüne alınmadan giydirilmiş ücret üzerinden izin alacağı hesaplanması bir başka bozma sebebidir
4- Davacı dini bayramların ilk günü yarım gün çalıştığını beyan etmesine rağmen, hükme esas alınan bilirkişi raporunda tüm ulusal bayram ve genel tatil günleri için hesaplama yapılması talep aşımı niteliğinde olup, Mahkemece talepten fazlasına hükmedilmesi bir başka hatalı yöndür.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.05.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.