22. Hukuk Dairesi 2017/22263 E. , 2019/10864 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/22263 E. , 2019/10864 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, işe iade davası ile işverence yapılan feshin geçersizliğine hükmedildiğini ve işe iadesine karar verildiğini ve kararın kesinleştiğini belirterek fark kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının hak ve alacaklarının ödendiğini, davacının hiçbir alacağının bulunmadığını belirterek, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında, işe iade sonrasında, işverenin işçiyi işe başlatmama yoluyla gerçekleşen fesih tarihinde davacının alması gereken ücret miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
İşçinin işe iade sonrasında başvurusuna rağmen işe başlatılmaması halinde, işe başlatılmayacağının sözlü ya da eylemli olarak açıklandığı tarihte veya bir aylık başlatma süresinin sonunda iş sözleşmesi işverence feshedilmiş sayılır. Bu fesih tarihine göre işverence ihbar ve kıdem tazminatı ödenmelidir. Hesaplamada dikkate alınacak ücret, işe başlatılmadığı tarihteki son ücret olup, kıdem tazminatı tavanı da aynı tarihe göre belirlenmelidir.
Somut olayda, davacının iş sözleşmesinin 30/06/2013 tarihinde feshedildiği, işe iade davasının kabul edilerek 30/09/2015 tarihinde 7.Hukuk Dairesince 2015/26325 esas sayılı kararı ile onanmak suretiyle kesinleştiği ve taraflar arasında davacının işe iade sonrasında 24/05/2015 tarihinde işe başlatılmayarak iş sözleşmesinin feshedildiği hususunun tartışmasız olduğu anlaşılmıştır. Davacı taraf en son aldığı ücretin brüt 6.207,00 TL olduğunu belirtmiş,feshin kesinleştiği tarihteki ücrete ilişkin bir beyanda bulunmamıştır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının 30/06/2013 tarihinde ki ücreti asgari ücret artışlarına oranlanarak feshin kesinleştiği tarihteki ücretini tespit ederek dava konusu alacaklar hesaplanmıştır. Dosya kapsamına göre davacının ilk fesih tarihindeki ücretine zam yapıldığı sabit ve ispatlanmış değildir. Davacının feshin kesinleştiği tarihte alabileceği ücrete ilişkin bir iddiada bulunmadığı gibi araştırma yapılmasına ilişkin talepte de bulunmamıştır. Bu nedenle davacının ilk fesih tarihi olan 30/06/2013 tarihindeki ücreti esas alınarak dava konusu alacakların hesaplanması ve hüküm altına alınması gerekli iken yazılı gerekçe ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA,peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.