22. Hukuk Dairesi 2016/12633 E. , 2019/10100 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2016/12633 E. , 2019/10100 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacının iş aktini davalı işyerinde yapılan fazla mesailerin karşılığının ödenmemesi ve görev tanımı dışında işlerde çalıştırılması ve iş yerinde çalışanlar arasında çifte standart uygulanarak mobbing yapıldığından bahisle haklı olarak sonlandırdığını belirterek kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti talebinde bulunmuştur.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere ve göre, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı ve ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışıp çalışmadığı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. Bordrolarda tahakkuk bulunmasına rağmen bordroların imzasız olması halinde ise, varsa ilgili dönem banka ve tüm ödeme kayıtları celp edilmeli ve ödendiği tespit edilen miktarlar yapılan hesaplamadan mahsup edilmelidir.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Fazla çalışmanın belirlenmesinde 4857 sayılı İş Kanunu'nun 68. maddesi uyarınca ara dinlenme sürelerinin dikkate alınması gerekir.
Somut olayda; davacı fazla mesai yaptığı hususunda tanık beyanına dayanmıştır. Dinlenilen tanık beyanları sonucu tespit edilen fazla mesi süresinde her hangi bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak davalı tarafından dosya içerisine sunulan davacıya ait izin talep formlarının bir kısmında izin tipinin fazla çalışma izni olarak işaretlendiği, bu evraklardan davacıya yaptığı fazla mesailer karşılığında serbest zaman tanındığı ve evrakların davacı ve davalı yöneticileri tarafından imzalandığı anlaşılmıştır. Bu durumda bu belgelerin fazla mesai ücretinin hesabında dikkate alınarak sonuca gidilmesi gerekmektedir. Bu husus gözetilmeden hazırlanan bilirkişi raporuna itibarla hüküm kurulması hatalı olup bozma sebebidir.
3-Davacı aktin feshini fazla mesai üretlerinin ödenmemesi, iş yerinde mobbing uygulanması ve iş tanımının dışında işlerde çalıştırılmasına dayandırmış olup mahkeme tarafından iş yerinde mobbing uygulandığı ve davacının görev tanımı dışında işlerde çalıştırıldığı hususlarının ıspatlanamadığı, ancak iş yerinde davacının yaptığı fazla mesailerin karşılığının ödenmemesinin haklı fesih sebebi olacağı yönündeki tespitte isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak bir önceki bentte izah edildiği üzere yapılan hesaplama sonucu davacının kıdem tazminatı talebini de etkileyeceğiniden bu durumda davacının kıdem tazminatı talebi hakkında bir önceki bentte açıklandığı şekilde hesaplama yapıldıktan sonra davacının fazla mesai ücreti talep edip edemeyeceği de göz önünde bulundurularak yeniden değerlendirme yapılmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 08/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.