22. Hukuk Dairesi 2016/11731 E. , 2019/9353 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2016/11731 E. , 2019/9353 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin fazla çalışmalarının karşılığının ödenmemesi sebebi ile iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek ödenmeyen kıdem tazminatı ile izin ve fazla çalışma ücreti alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının devamsızlık yaptığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucu yazılı gerekçe ile kısmen kabul kararı verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı noktasında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.Somut olayda; bilirkişi raporunda tanık beyanları esas alınarak davacının haftalık 12 saat fazla mesai yaptığı – yılda 270 saat fazla çalışmanın ücrete dahil olduğu bu sebeple 270/52= 5.19 saat mahsup edilmek sureti ile haftalık 6.81 saat üzerinden yapılan hesaplama mahkemece hüküm altına alınmış ise de isabetli olmamıştır. Zira dosya içeriğine göre, davacı ve davalı tanık beyanları birbiri ile uyumlu olmadığı gibi kendi içinde de çelişkilidir. Davacı tanıkları birinci vardiyada 08.45-19.15 ve 08.45-18.30 arası çalışma yapıldığını beyan ederken davalı tanıkları 08.30-17.45 ve 09.00-18.00 arası çalışma yapıldığını beyan etmektedir. Ikinci vardiya ilişkin olarak davacı tanıkları 12.45- 23.45 ve 14.30-21.45 arası çalışma yapıldığını beyan ederken davalı tanıkları 12.45-21.30 ile 12.30-21.30 arası çalışma yapıldığını beyan etmektedir. Hal böyle olunca davacının 1. vardiyada 08.30-18.30 arası ve ikinci vardiyada 12.30-21.30 arası 1 saat ara dinlenme mahsup dilerek haftalık 9 saat çalıştığı, 5.19 saat mahsubu ile haftalık 3.81 saat fazla çalışma yaptığının kabulü dosya içeriğine daha uygun düşecektir. Davacının fazla çalışma ücreti, belirtilen bu noktalar dikkate alınarak uzman bilirkişiye hesaplatılmalı, oluşacak sonuca göre karar verilmelidir. Yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.04.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.