22. Hukuk Dairesi 2017/19799 E. , 2019/8109 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/19799 E. , 2019/8109 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ:Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı temsilcisince istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 09/04/2019 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına temsilcisi ... geldi. Karşı taraf adına gelen olmadı. Duruşmaya başlanarak hazır bulunanın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkili işçinin emeklilikte yaş dışında kalan koşulları sağladığı gerekçesiyle iş sözleşmesini feshettiğini, çalışma süresi boyunca yalnızca otuz gün yıllık izin kullandığını, diğer yıllık izinlerini ise kullanmadığını ileri sürülerek, kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı temsilcisi, davacının emeklilik ile işyerinden ayrıldığını, kıdem tazminatı alacağına bir itirazlarının olmadığını, ancak mali imkansızlık sebebiyle taksit halinde ödeyebileceklerini davacıya bildirdiklerini, yıllık izinlerin ise kullandırıldığını, genel sekreter olan davacının izinlerini karar defterine işlemediğini, izin için verdiği dilekçelerini ise yok ettiğini ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı temsilcisi temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, yıllık ücreti alacağı noktasında uyuşmazlık vardır.
Somut olayda, davalı tarafça dosyaya yıllık izinlerin kullandırıldığı bakımından, imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge sunulmamıştır. Davaya cevap dilekçesinde, deliller arasında yemin deliline ise dayanılmamıştır. Mahkemece, dava dilekçesinde yer alan, sadece otuz günlük yıllık izin kullanıldığına yönelik beyan dikkate alınarak, davacının ondört yılı aşkın tüm çalışma süresi boyunca otuz günlük yıllık izin kullandığı kabul edilmiş ve bakiye güne ilişkin yıllık izin ücreti alacağı hüküm altına alınmıştır. Ne var ki, bu denli uzun süre boyunca, sadece otuz gün süreyle yıllık izin kullandırıldığı, kalan yıllık izin haklarının kullandırılmadığı yönündeki iddia hayatın olağan akışına uygun olmayıp, bu halde 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 31. maddesinde düzenlenen hakimin davayı aydınlatma ödevi kapsamında davacı asilinin dinlenilmesi gerekliliği doğmuştur.
Anılan sebeple, davacı asil, usulünce duruşmaya çağrılarak, yıllık izinlerini kullanıp kullanmadığı, varsa kullandığı süre yönlerinden beyanları sorulmalı ve neticeye göre yıllık izin ücreti alacağı yeniden değerlendirilmelidir.Kabule göre de, hüküm sonucunda yıllık izin ücreti alacağının brüt 9.066,00 TL tutarında hüküm altına alınmış olmasına rağmen, karar gerekçesinin son paragrafında davacının 22.569,61 TL yıllık izin ücreti alacağı bulunduğuna dair çelişkili ifadeye yer verilmesi hatalıdır.Yukarıda yazılı sebeplerden kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.