22. Hukuk Dairesi 2017/21356 E. , 2019/7426 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/21356 E. , 2019/7426 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, iş akdini emeklilik nedeniyle feshettiğini beyan ederek, kıdem tazminatı ve yıllık izin ücret alacaklarını talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı yasal süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Taraflar arasında uyuşmazlık davacı işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.4857 sayılı İş Kanunu'nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada ilişkinin sona erme şeklinin ve haklı olup olmadığının önemi bulunmamaktadır.Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.Aktin feshi halinde kullanılmayan yıllık izin sürelerine ait ücret işçinin kendisine veya hak sahiplerine ödenir. Böylece, iş sözleşmesinin feshinde kullanılmayan yıllık ücretli izin hakkı izin alacağına dönüşür. Bu nedenle zamanaşımı da, iş sözleşmesinin feshinden itibaren işlemeye başlar.
Somut olayda, davacı yıllık izinlerinin kullandırılmadığını ve ücretinin de ödenmediğini beyan etmiş, davalı davacının yıllık izin ücret alacağının bulunmadığını savunmuştur. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının 14 günlük kullanılmayan yıllık izin hakkı olduğu değerlendirilerek, yıllık izin ücreti hüküm altına alınmıştır. Ancak dosya içerisinde bulunan ve davacıya ait 2014 yılı Eylül ayı imzasız ücret bordrosunun incelenmesinde; yıllık izin ücret tahakkukunun bulunduğu anlaşılmıştır. Mahkemece, tahakkuk edilen miktarın banka kanalıyla ödenip ödenmediği araştırılarak hesaplanan yıllık izin ücret alacağından mahsubu ile yıllık izin alacağı talebi yönünden bir karar verilmesi gerekirken eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulması isabetli olmamıştır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.