22. Hukuk Dairesi 2017/20316 E. , 2019/3658 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/20316 E. , 2019/3658 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 03.07.2007-12.05.2014 tarihleri arasında davalı ...’na ait işyerinde son alt işveren olan diğer davalı şirket bünyesinde park ve bahçe temizliği işinde çalıştığını, iş sözleşmesinin 12.05.2014 tarihinde emeklilik sebebiyle sona erdiğini, davacıya ödenen kıdem tazminatının eksik olduğunu, yıllık izin ücretinin hiç ödenmediğini ileri sürerek, bu alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı ... vekili, davacının diğer davalı şirketin işçisi olarak çalışmakta iken emekli olması sebebiyle, bu döneme ait kıdem tazminatı ve diğer alacaklarının anılan şirket tarafından ödendiğini, davacının önceki şirketlere ait çalışmasından kaynaklanan alacakları için söz konusu şirketlere husumet yöneltmesi gerektiğini ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ihbar olunan şirket vekilleri de davanın reddini talep etmişlerdir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, belgelere ve tüm dosya kapsamına göre; davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında hak kazanılan yıllık izin ücreti konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, davacının kıdemine göre, yürürlükteki toplu iş sözleşmesinin 57. maddesine göre 80 gün izin hakkı bulunduğu, bu iznin 48 gününü kullandığı belirlenerek, bakiye 32 gün izin süresi üzerinden izin ücreti hesaplanarak sonuca gidilmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının 01.12.2012-01.12.2014 dönemine ilişkin toplu iş sözleşmesinin 57. maddesine göre beş tam yıl çalışmasının karşılığı olarak yılda 16 gün olmak üzere toplam 80 gün izin hakkı bulunduğu kabul edilmiştir. Ancak, davacının toplu iş sözleşmesinin yürürlük tarihinden önceki döneme ilişkin olarak hak kazandığı izin süresinin toplu iş sözleşmesine göre belirlenmesi mümkün olmayıp, 4857 sayılı Kanuna göre belirlenmesi gerekir. Mahkeme bu husus gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.