22. Hukuk Dairesi 2020/2368 E. , 2020/7777 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2020/2368 E. , 2020/7777 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ : 7. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Davacı, iş sözleşmesini haklı olarak feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ve fazla çalışma alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, istek kısmen hüküm altına almıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararına karşı davalı istinaf yoluna başvurmuş ve Bölge Adliye Mahkemesince davalının istinaf başvurusu kısmen kabul edilerek İlk Derece Mahkemesi kararı ortadan kaldırılarak yeni hüküm kurulmuştur.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş ve Bölge Adliye Mahkemesince 10.01.2020 tarihli ek kararla hükmün kesin olduğundan bahisle temyiz talebi reddedilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesinin ek kararına karşı davalı vekili adli yardım talepli olarak temyiz yoluna başvurmuştur. Dairemizce 12.03.2020 tarihli ve 2020/1638 esas, 2020/4933 karar sayılı ilamla adli yardım talebi kabul edilerek ek karara yönelik temyiz incelemesi harçsız yapılmış, ardından ek kararın isabetli olması sebebi ile onanmasına ve onama harcının davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Davalı vekili kararın maddi hataya dayandığı gerekçesiyle ortadan kaldırılması isteğinde bulunmuştur.
Maddi hatanın giderilmesi isteğini içeren dilekçe ve ekleri incelendi.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 10.02.1988 gün ve 1987/2-520 esas, 1988/89 sayılı kararında belirtildiği üzere Yargıtay'ca temyiz incelemesinin yapıldığı sırada dosyada bulunan bir belgenin gözden kaçırılması, maddi hata sebebi olarak açıklanmıştır. Ayrıca belirtmek gerekir ki, Yargıtay İçtihatları Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 04.02.1959 gün ve 1957/13 esas, 1959/5 karar, ve 09.05.1960 gün ve 1960/21 esas, 1960/9 sayılı kararlarında açıklandığı üzere Yargıtay’ca maddi hata sonucu verilen bir karara mahkemece uyulmasına karar verilmesi halinde dahi usulü kazanılmış hak oluşmaz ve Yargıtay’ın hatalı bozma kararından dönülmesi mümkündür.
Dosya içeriğine göre; ek kararın onaması halinde davalının maktu harca mahkum edilmesi gerekirken sehven nispi onama harcının tahsili yönünde hüküm kurulduğu anlaşıldığından Dairemizin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararın maddi hataya dayanması sebebiyle ortadan kaldırılmasına karar verildi.
Davalı vekilince sunulan belgeler 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 334., T.C. Anayasa’sının 90. ve ... İnsan Hakları Sözleşmesinin ’nin 6. maddeleri kapsamında değerlendirildiğinde; davalı Şirketin bu dosyanın temyizine özgü olarak adli yardıma müstehâk olduğu anlaşıldığından, adli yardım talebinin kabulü ile temyiz incelemesinin (ilerde haksız çıkacak taraftan tahsil edilmek üzere) harçsız yapılmasına karar verildi.
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen ek kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz olunan karar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi uyarınca, kesin nitelikte olması nedeniyle, temyiz isteminin Bölge Adliye Mahkemesince reddine ilişkindir.
Dosya içeriğine göre, hüküm altına alınan ve temyize konu edilen toplam miktar 38.475,25 TL olup Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 58.800,00 TL kapsamında kaldığı anlaşılmakla; kararın kesin olduğu gerekçesiyle temyiz isteminin reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesince verilen karar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesine uygun olduğundan bu karara yönelik temyiz isteminin reddi ile 10.01.2020 TARİHLİ EK KARARIN ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 25.06.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.