22. Hukuk Dairesi 2020/1422 E. , 2020/5196 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2020/1422 E. , 2020/5196 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalı şirketçe Kazakistan'da yapımı üstlenilen konut inşaatı işinde müvekkilinin inşaat bekçisi olarak Astana'da ki merkez şantiyede çalıştırıldığını, 07.02.2008 tarihinde ise iş sözleşmesinin haksız şekilde feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesi talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kabulüne dair verilen kararın taraf vekillerince temyizi üzerine Dairemizin 06.06.2016 tarih ve 2015/10437 esas - 2016/16545 karar sayılı ilamı ile tarafların sair temyiz itirazlarının reddine karar verilerek yerel mahkeme kararı, davalı şirketin 19.12.2012 tarihi itibariyle temerrüde düşürülmüş olması sebebiyle, hüküm altına alınan alacaklarla ilgili faiz yürütülen temerrüt tarihinin 19.12.2014 olarak kararda belirtilmesinin hatalı olduğu, Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil ücretleri hesaplanırken net ücret üzerinden hesap yapılmasına rağmen bu alacakların brüt olarak hüküm altına alınmasının isabetsiz olması, ayrıca bahse konu fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarına ilişkin davacı işçinin ilk bilirkişi raporunda belirtildiği üzere ve dosya içeriğine uygun olduğu anlaşılan ilk yıl 500 USD, izleyen yıllarda ise 1000 USD ücret aldığının kabulü ile hesaplama yapılması gerektiği ve davacı tarafça sunulan dava dilekçesinde iş sözleşmesinin feshinden sonra 7.000 USD ödendiği belirtilmesine rağmen bu tutarın işçilik alacaklarının hesabında mahsubu gerektiğinin gözden uzak tutulmasının hatalı olması gerekçeleriyle bozulmuştur. Mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verilerek devam edilen yargılama sonunda yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davanın kabul ve red oranına göre vekalet ücretinin hatalı belirlendiği anlaşılmaktadır. Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438/8. maddesi uyarınca hükmün aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç: Temyiz konusu kararın hüküm fıkrasının 10.bendinin hüküm fıkrasından tamamen çıkartılarak yerine “10-Avukatlik Asgari Ücret Tarifesi uyarınca davacı lehine takdir olunan 12.559,55 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davalı lehine takdir olunan 2.725,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 01.06.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.