22. Hukuk Dairesi 2017/27034 E. , 2020/1497 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/27034 E. , 2020/1497 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakim ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait işyerinde forklift şoförü ve kaynak ustası olarak yıllarca çalıştığını, iş sözleşmesini maluliyet nedeniyle emeklilik koşullarını sağlaması nedeniyle feshettiğini, fazla çalışma ve ulusal bayram ve genel tatillerde çalışması karşılılığının ödenmediğini belirterek kıdem tazminatı ile bahsedilen alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili zamanaşımı def’inde bulunarak davacıya geçmiş yıllarda kıdem tazminatına mahsuben 10.000.00TL ödeme yapıldığını belirterek faiziyle mahsup edilmesini, davacının 45 saati aşan çalışmasının bulunmadığını, istisnai olarak yapılan fazla çalışma karşılığının ödendiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı ve yapılan fazla mesai karşılığının işverence ödenip ödenmediği hususunda uyuşmazlık mevcuttur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. Bordrolarda tahakkuk bulunmasına rağmen bordroların imzasız olması halinde ise, varsa ilgili dönem banka ve tüm ödeme kayıtları celp edilmeli ve ödendiği tespit edilen miktarlar yapılan hesaplamadan mahsup edilmelidir.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Fazla çalışmanın belirlenmesinde 4857 sayılı İş Kanunu'nun 68. maddesi uyarınca ara dinlenme sürelerinin dikkate alınması gerekir.
Somut olayda; Mahkemece tanık beyanları esas alınarak davacının haftalık 12 saat fazla çalışma yaptığı, tanık beyanlarına göre zamsız kısmın ödendiği gerekçesiyle bilirkişi tarafından hesaplanan tutardan davalının ıslaha karşı zamanaşımı itirazı da değerlendirilerek ayrıca zamsız kısmın ödendiği kanaatiyle 2/3 oranında ödenen kısım resen dışlandıktan sonra 1/3 oranında karineye dayalı indirim yapılarak hüküm kurulmuştur.
Öncelikle ödeme iddiası tanık delili ile ispat edilemez. Bu açıdan mahkemenin kabulü yerinde değildir. Bilirkişi raporunda davalı işverence makbuzlarla fazla mesai alacağı olarak ödenen toplam net 2.575.00 TL tutarındaki kısım hesaplamada zaten dışlanmıştır. Bu nedenlerle işverence fazla mesai ödemesine dair başkaca yazılı delil bulunmadığı halde zamsız kısmın ödendiği sadece zamlı kısmın ödenmediği gerekçesiyle 2/3 oranında indirim yapılarak hüküm kurulması isabetsiz olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 04.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.