22. Hukuk Dairesi 2017/24279 E. , 2020/5400 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/24279 E. , 2020/5400 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde olarak sekreter ve ön muhasebe elemanı olarak çalıştığını, davacının yol ve yemek bedeli dahil son ücretinin 1.500,00 TL olduğunu, ücretinin genellikle elden ödendiğini sadece birkaç ay banka aracılığıyla ödeme yapıldığını, son bir aylık ücretinin ise hiç ödenmediğini ileri sürerek bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı taraf davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının gerçek ücretinin belirlenmesi noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda davalıya ait işyerinde ön muhasebe işlerini ifa eden davacı (yol ve yemek bedeli dahil) son ücretinin 1.500,00 TL olduğunu ileri sürmüş, mahkemece davacının ücrete yönelik iddiasını ispat edemediği sonucuna varılarak son gerçek ücretin aylık brüt 1.075,00 TL TL olduğu kabul edilmiştir. Yargılama sırasında dinlenen davacı tanıklarının davacının ücretine yönelik bilgisi bulunmamaktadır. Dosya kapsamında davacının ücret miktarını gösteren bordro ücret hesap pusulası gibi işveren kayıtları da mevcut değildir. Mahkemece Sosyal Güvenlik Kurumu’na ait hizmet döküm cetvelindeki son prime esas kazanç tutarının gerçek ücreti yansıttığı sonucuna varılmış ise de, eksik inceleme ile karar verilmesi yerinde değildir. Davacı taraf, ücreti elden ödenmekle birlikte bir kaç aylık ücretinin banka aracılığıyla ödendiğini ileri sürmüş olup, gerçekten de banka kayıtlarında davalı tarafından davacıya bir kısım ödemeler yapıldığı tespit edilmektedir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda bu ödemelerin periyodik olmayıp düzensiz olduğu gerekçesiyle, gerçek ücretin tespitinde dikkate alınamayacağı sonucuna varılmıştır. Kayıtlara göre davacıya 22.03.2014 tarihinde 700,00 TL ve 18.03.2014 tarihinde “hesaba aktarılan” açıklaması ile 1.300,00 TL, 31.08.2014 tarihinde “kasaya çekilen” açıklaması ile 1.400,00 TL, 02.04.2013 tarihinde “kasa için aktarılan” açıklaması ile 1.500,00 TL ödeme yapıldığı anlaşılmaktadır. Her ne kadar bu ödemelerde maaş veya ücret şeklinde bir açıklama yok ise de, davacı vekili söz konusu ödemelerin ücret ödemesi olduğunu ileri sürmektedir. Hal böyle olunca, davacı tarafın bu iddiası üzerinde durularak özellikle ödemelerin açıklamalarının mahiyeti araştırılmadan sonuca gidilmesi isabetli değildir. Bu itibarla öncelikle banka kayıtları yeniden incelenerek, davacıya yapılan ödemelerde yer alan “hesaba aktarılan”, “kasa için aktarılan”, “kasaya çekilen” ve benzeri gibi açıklamaların niteliği açıklığa kavuşturulmalı; bu araştırmanın sonucuna göre davacının gerçek ücrete ilişkin iddiası noktasında dosya kapsamındaki tüm deliller yeniden birlikte değerlendirilerek bir sonuca varılmalıdır. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup, kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.06.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.