22. Hukuk Dairesi 2017/27000 E. , 2020/1572 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/27000 E. , 2020/1572 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, davacının davalı Bakanlığa bağlı .... Şehir Hastanesi'nin temizlik işlerinin ifasını yürüten şirketlerde taşeron işçisi olarak 24.06.1997-31.08.2014 tarihileri arasında temizlik işlerinde çalıştığını, fazla mesai ve ulusal bayram ve genel tatil günleri çalışmalarının karşılığının ödenmediğini bu nedenle iş akdini haklı sebebe dayalı olarak feshettiğini beyanla, bir kısım işçilik alacaklarına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı Bakanlık husumet itirazında bulunmuş davanın reddini istemiştir.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında fazla çalışma ücret alacaklarının belirlenmesi hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir.
İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda ise işçinin ihtirazi kayıt ileri sürmesi beklenemeyeceğinden, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının her türlü delil ile ispatı mümkündür.
Aynı ispat kuralları hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı için de geçerlidir.
Somut olayda; hükme dayanak alınan raporda davacının 24 saat çalışma, 48 saat dinlenme esasına göre çalıştığı kabulüyle hesaplama yapılmış ise de, dosyaya sunulan klasör içerisinde yer alan imzalı puantaj kayıtlarının değerlendirmeye alınmaksızın salt davacı tanık anlatımlarına göre hesaplama yapıldığı anlaşılmaktadır. Puantaj kayıtları incelendiğinde ise çalışma biçiminin hafta içi 5 gün şeklinde düzenlendiği, ancak çalışma saatlerinin ayrıca gösterilmediği görülmekte olup, puantaj kayıtları dikkate alınarak tanıkların tekrar ifadesine başvurulmak suretiyle davacının çalışma biçiminin hesaplamaya konu dönem bakımından yeniden belirlerek fazla çalışma ücret alacaklarının buna göre usulünce hesaplanması için, eksik incelemeye dayalı ve hatalı bulunan karar bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, 04.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.