23. Hukuk Dairesi 2016/2898 E. , 2018/4347 K.

[İctihat]

23. Hukuk Dairesi 2016/2898 E. , 2018/4347 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, arsa sahipleri olan davacılar ile davalı yüklenici arasındaki arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi gereğince inşaatın zamanında bitirilerek teslim edilmediğini, sözleşmenin 15. maddesi gereğince davalı müteahhidin arsa sahiplerine geciken her ay için ve her bağımsız bölüm için 500 Dolar gelir kaybı tazminatı ödemekle yükümlü olduğundan dava tarihine kadar hesaplanan 817.000 Doların temerrüt tarihi olan 11.10.2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, cezai şartın asıl borca bağlı bir feri borç olduğunu, borç ilişkisiyle ilgili sözleşmenin noterlikçe düzenlenmediğinden geçersiz olduğunu, davacının kendi hissesine düşen fazla imalat bedellerini ödemediğinden kooperatifin finansal olarak zor duruma düşürdüğünü, inşaatın gecikmesinde mücbir sebebin olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne dair verilen karar, davalı vekilinin temyizi üzerine, Dairemizin 24.03.2015 tarih, 2014/8271 E. - 2015/1908 K. sayılı ilamıyla usul yönünden bozulmuş, mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde davalı taraf fazla imalat yaptığını iddia etmiş ise de, bu konuda herhangi bir tespite rastlanılmadığı ve herhangi bir belgenin ya da mutabakatın da olmadığı, ... Valiliği Çevre İl Müdürlüğü yazısından gecikmeye yönelik herhangi bir mücbir sebebin de olmadığının anlaşıldığı, sözleşmenin 15. maddesine göre davacının binanın geç tesliminden kaynaklanan cezai şart olarak 817.000 dolar isteyebileceği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin yerinde görülmeyen aşağıdaki bent kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2)Dava, arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesine dayalı gecikme tazminatının tahsili istemine ilişkindir.
6098 sayılı TBK'nın 182/3. maddesi uyarınca, 'hakim aşırı gördüğü cezai şart miktarında hakkaniyete uygun bir tenzilat yapar' hükmü, 6102 sayılı TTK'nın 22. maddesinde ise 'Tacir sıfatını haiz borçlu T.B.K/3. fıkrasında yazılı hallerde aşırı ücret ve ceza kararlaştırılmış olduğu iddiası ile ücret ve cezanın indirilmesini mahkemeden isteyemez.' hükmü mevcuttur.
Somut olayda davalı kooperatiftir. Kooperatiflerin tacir olup olmadıkları tartışmalı ise de Dairemiz yerleşik uygulamaları ile kooperatiflerin tacir olmadığını kabul etmektedir. Kooperatiflerin tacir olduğu kabul edilse dahi tacir olan borçlunun iktisaden mahvına sebep olacak deredecede aşırı cezanın indirilmesi gerektiği de Dairemizce kabul edilmektedir.
Bu durumda mahkemece tacir olmayan davalı kooperatif aleyhine verilecek cezada TBK 182/3. maddesi uyarınca indirime gidilmesinin gerekip gerekmediği tartışılmadan karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 27.09.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.