23. Hukuk Dairesi 2015/9902 E. , 2018/3970 K.

[İctihat]

23. Hukuk Dairesi 2015/9902 E. , 2018/3970 K.


'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davalının kooperatifin muhasebecisi olduğunu, yöneticiler ... ve ...'nın imzalarını taklit etmek sureti ile Kooperatif hesaplarından değişik tarihlerde banka hesaplarından para çekerek kooperatifi zarara uğrattığını ileri sürerek, 20.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren faizi ile davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının kooperatif, davalının ise dava edilen dönem itibari ile kooperatif ortağı olduğu, kooperatif ile kooperatif üyesi arasındaki davalarda tüzel kişiliğin merkezinin bulunduğu yer mahkemesinin kesin yetkili olduğu gerekçesiyle, HMK 14/2. madde gereğince mahkemenin yetkisizliğine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, davalı tarafın kooperatife vermiş olduğu zarar nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir.
HMK'nın 14/2. maddesi 'Özel hukuk tüzel kişilerinin, ortaklık veya üyelik ilişkileriyle sınırlı olmak kaydıyla, bir ortağına veya üyesine karşı veya bir ortağın yahut üyenin bu sıfatla diğerlerine karşı açacakları davalar için, ilgili tüzel kişinin merkezinin bulunduğu yer mahkemesi kesin yetkilidir.' hükmünü içermektedir. Bu hüküm ortak ile kooperatif arasındaki ortaklık ilişkilerinden kaynaklanan uyuşmazlıklarda uygulanması gereken yetki kuralıdır.
Somut olayda; davalının şirket muhasebecisi olduğu ve davanında muhasebe ilişkisinden kaynaklandığı anlaşılmaktadır. Dolayısıyla HMKnun 14/2. maddesinin somut olayda uygulanma ihtimali yoktur. Davalının yetki itirazında bulunmadığı da gözetilerek işin esasına girilip sonuçlandırılması gerekirken, yazılı şekilde ret kararı verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 04.07.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.