23. Hukuk Dairesi 2016/5650 E. , 2019/3737 K.

[İctihat]

23. Hukuk Dairesi 2016/5650 E. , 2019/3737 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkilinin davalı kooperatifin üyesi olarak karayolunda ticari taşıma işi yapmakta iken, davalı kooperatifin müvekkili hakkında usul ve yasaya aykırı olarak ihraç kararı aldığını, daha sonra müvekkili tarafından açılan dava sonucu ihraç kararının iptal edildiğini, davalının ihraç karar tarihinden itibaren müvekkilinin iş almasına izin vermediğini ileri sürerek 01.07.2014 tarihine kadar müvekkilinin uğradığı gelir kaybının davalıdan tazminini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, 25.09.2009 taih 5710 yevmiye numaralı istifaname başlıklı yazıda davacının kooperatif yönetim kurulu başkan ve üyeliklerinden istifa ettiğini, davacının nakliye komisyonculuğu ve yedi emin işletmeciliği yaptığını, zarara uğramadığını, Tire 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/477 Esas sayılı dosyasında davalının zimmet suçunu işlediğine ilişkin tespitlerde bulunulduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davacının dosyaya delil olarak sunmuş olduğu ticari defterlerin usulüne uygun tutulmadığı, mukayeseli kâr ve zarar hesaplamasına imkân vermediği, mevcut duruma göre gerek kooperatif gerekse başka bir taşıma şirketinden elde edilecek verilerin davacının kar ve zarar durumları ile mukayesesinin mümkün olmadığı, ispat yükü altındaki davacının iddiasının bu hali ile ispatlayamadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, yoksun kalınan gelir kaybının tahsili istemidir.
Mahkemece her ne kadar davacının ticari defterlerinin usulüne uygun tutulmadığı, mukayeseli kâr zarar hesaplamasına imkan vermediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş ise de yapılan araştırma hüküm kurmaya yeterli değildir.
Mahkemece, öncelikle davacının zarar istediği dönem içerisinde araç kayıtları getirtilerek, aracının olup olmadığı, davalı kooperatifin üye sayısı kooperatifte aracı olan çalışan ortak sayısı bu ortaklara rutin bir şekilde hangi aralıkta iş verdiği ve bu işlerden elde edilen ortalama kazanç belirlenmeli, bu kazançtan araç için yakıt amortisman vb giderler düşülmeli, davacının boşta kaldığı dönem içerisinde kooperatif dışında çalışma yapmış olabileceği de göz önünde bulundurularak, tüm bu verilere ışığında davacının kazanç kaybının şehirler ve ilçeler arası yolcu taşıma sektöründe faaliyet gösteren uzmanın da katıldığı bilirkişi kurulundan rapor aldırılarak tespit edilmesi, bilirkişi raporu ile kazanç kaybının gerçek miktarının somut verilerle tam olarak saptanamaması halinde TBK'nın 50. vd. madde hükümleri uyarınca mahkemece somut olayın özellikleri gözönünde bulundurularak, takdiren hakkaniyete uygun bir miktar kazanç kaybına hükmedilmesi gerekirken, eksik incelemeye dayalı yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 19.09.2019 oy birliğiyle karar verildi.