23. Hukuk Dairesi 2016/6079 E. , 2019/4560 K.

[İctihat]

23. Hukuk Dairesi 2016/6079 E. , 2019/4560 K.


'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi


Taraflar arasındaki sözleşmenin feshi nedeniyle maddi ve manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün davacı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davalı şirket vekilleri Avukat Yavuz Selim Günay ve Avukat Özlem Ece Taş'ın gelmiş davacı vekilinin hakim olması nedeniyle avukatlığı bıraktığı, asile çıkartılan tebligatın ise mesai saatlerinde kapalı olması nedeniyle bila ikmal iade edildiği anlaşıldığından onların yokluğunda duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- KARAR -
Davacı vekili, davalı taraf ile yapılan 18.03.2014 tarihli hizmet alım sözleşmesi uyarınca davalıya 20.000,00 TL bedelli kesin teminat mektubu verildiğini ve bu mektup için bankaya her ay 131.25 TL ödendiğini, davalının sözleşmenin bitimine 4 ay 18 gün kala ve hiç bir açıklama yapmadan müvekkil firma çalışanlarını başka firmaya devri yolu ile sözleşmeyı feshettiğini, teminat mektubunun iade edilmediğini, daha öncesinde fesih için davacının zorlandığını, davacının fesih nedeni ile hem çalışanlarını kaybettiğini hem kazanç kaybı yaşadığını, ticari itibar kaybına uğradığını ileri sürerek teminat mektubunun iadesine, haksız fesih nedeni ile uğranılan kâr kaybının hesaplanarak şimdilik 50.000,00 TL’nin davalıdan tahsiline, 150.000,00 TL manevi tazminatın işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiş, dava devam ederken teminat mektubunun iade edilmesi nedeni ile teminat mektubunun iadesine dair talebinden vazgeçmiştir.
Davalı vekili, sözleşmenin feshi için uzun süre davacı ile görüşüldüğünü, davacının 31.10.2014 tarihinde tüm çalışanlarını işten çıkararak hizmet edimini yerine getimesi imkansız hale geldiğinden aslında zımnen sözleşmeyi feshettiğini, tek taraflı feshin söz konusu olmadığını, iş bitime belgesinin davacıya fesih nedeni ile değil referans olması nedeni ile verildiğini, elektronik postalar incelendiğinde tarafların fesih hususunda karşılıklı mutabakata vardıklarının anlaşılacağını, kaldı ki sözleşmenin 29.d maddesi uyarınca davalının 3 gün önceden yazılı bildirimde bulunmak şartı ile sebep göstermeksizin sözleşmeyi fesih hakkı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre davacının, davalı şirket bünyesinde çalışanlarına gönderdiği yazıda bu şirket ile çalışan personelin şirketleri ile ilişiklerinin kesileceğini bildirdiği, davacının fesih iradesinden 1 ay önce haberdar olduğu ve feshe uygun hareket edeceğini çalışanlarına bildirdiği, taraflar arasındaki sözleşmenin 31.10.2014 tarihinde sona erdiği, taraflar arasındaki sözleşmede davalının tek taraflı fesih hakkının ve davacı personelini talep etmeme hakkının olduğu, tek taraflı fesih olsa dahi haksız fesihten söz edilemeyeceği, yazılı olarak bildirim olmasa dahi davalının gönderdiği e-posta çıktılarında açıkça davacının fesih iradesinin kendisine ulaştığını kabul etmesi, 31.10.2014 tarihinde tüm çalışanlarına ilişkin işten çıkma bildirimlerini SGK’ya vermesi, gönderilen e postalara cevabında fesihe itiraz etmemesi gözetildiğinde feshin haksız olmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 06.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.