23. Hukuk Dairesi 2016/9593 E. , 2019/4624 K.

[İctihat]

23. Hukuk Dairesi 2016/9593 E. , 2019/4624 K.


'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkilinin davalı kooperatifin üyesi olduğunu, bu hususun mahkeme kararı ile tespit edildiğini, ancak davalı kooperatifin 02.09.2008-27.05.2011 dönemine ilişkin olarak müvekkilinin çalışmasına izin vermediğini, bu nedenle müvekkilinin zarara uğradığını ileri sürerek, 50.000,00 TL'nin yasal faizi ile davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı kooperatif, davalının 24.04.2011 tarihinde üyeliğini devrettiğini ve ortaklıktan ayrıldığını, davacının çalışma için gerekli şartları yerine getirmediğini, bu nedenle çalışmasına izin verilmediğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozmaya uyularak davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilinin temyiz istemi üzerine, Dairemizin 29.05.2014 tarih ve 2015/995E., 2014/4165K. sayılı ilamıyla ilk bozma ilamının aleyhe bozma yasağı ilkesine aykırılık oluşturduğu gerekçesiyle bozulmuştur. Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda; davacının çalışamadığı döneme ilişkin 27.036,34.TL tazminat hesaplandığı, bu nedenle zarara sebebiyet veren davalı kooperatiften yasal faiziyle birlikte tahsili gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava ortaklık hak ve sıfatına bağlı olarak açılmış olup, bu sıfatla dava açan kişinin ortak olma zorunluluğu vardır. Ortaklıktan çıkan üye ortaklıktan kaynaklanan hak talep edemez. Fakat somut olayda mahkemece verilen ilk kararda 4.883,02TL nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle tahsiline karar verilmiş ve bu karar davalı kooperatif tarafından temyiz edilmemiştir. Bu durumda ilk karar davacı lehine kazanılmış hak teşkil etmiştir. Mahkemece bütün bu hususlar göz önüne alınarak davanın sadece 4.883,02TL üzerinden kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü kararının davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 11.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.