1. Hukuk Dairesi 2016/5505 E. , 2019/1289 K.

[İctihat]

1. Hukuk Dairesi 2016/5505 E. , 2019/1289 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : TAPU İPTAL TESCİL

Taraflar arasında görülen tapu iptali ve tescil davası sonunda, yerel mahkemece davanın reddine ilişkin olarak verilen karar, davacı vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi ...'ın raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.

-KARAR-

Dava, tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Davacı, Hazine adına kayıtlı olan 11 pafta 3 ada 2, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 32 ve 36 parsel sayılı taşınmazların, Maliye Bakanlığının 07/04/1977 tarih ve 10462 sayılı yazısı ile 775 sayılı Yasa gereğince Kozlu Belediyesine devredildiğini, zaman içerisinde imar, ifraz, tevhit gibi işlemler sonucunda dava konusu parsellerin sonradan oluşturulan 125 ada 343 parsel sayılı taşınmazın içerisine alındıktan sonra, muhtelif zamanlarda belediye tarafından satılması nedeniyle 775 sayılı Yasa’dan kaynaklanan devir amacının ortadan kalktığını ileri sürerek, taşınmazlara ait tapu kayıtlarının iptali ile Hazine adına tescilini istemiştir.
Davalı, talebin zamanaşımına uğradığını, davacının hukuki menfaati ve dava açma sıfatı bulunmadığını, kendisinin taşınmazı iyiniyetle ve tapuya güvenerek satın aldığını, ayrıca belediyenin zorunlu dava arkadaşı olarak gösterilmesi gerektiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalının kötü niyetli olduğunun ispatlanamadığı ve tapu kaydında bu taşınmazın satılamayacağına ilişkin herhangi bir şerhin de yer almadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Toplanan deliller ve tüm dosya içeriği ile son kayıt malikinin kötü niyetli olduğunun kanıtlanamadığı gözetilerek, davanın reddine karar verilmesinde isabetsizlik bulunmamaktadır. Davacı Hazinenin temyiz itirazı yerinde görülmediğinden reddine.
Davalının temyiz itirazına gelince, dava esastan reddedildiğine göre, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesi uyarınca dava dilekçesinde gösterilen 50.000 TL üzerinden maktu vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değil ise de, anılan husus yeniden yargılama yapılmasını gerekli kılmadığından hükmün 5. bendindeki ''1.500'' rakamının hükümden çıkarılmasına, yerine ''5.800'' rakamının yazılmasına, davacının bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK'nin geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK'nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13. maddesinin j. Bendi gereğince Hazineden harç alınmasına yer olmadığına, 25.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.