1. Hukuk Dairesi 2016/5622 E. , 2019/1254 K.

[İctihat]

1. Hukuk Dairesi 2016/5622 E. , 2019/1254 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ: ...
DAVA TÜRÜ : TAPU İPTALİ VE TESCİL

Taraflar arasında görülen tapu iptali ve tescil davası sonunda, yerel mahkemece davanın kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalı vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi ...’ın raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü

- KARAR -

Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir.
Davacılar, mirasbırakan babaları ...’nin 200, 560, 1320, 52, 54, 419 ve 560 parsel sayılı taşınmazlarını torunu olan davalı ...’e satış suretiyle temlik ettiğini, ancak mirasbırakanın gerçek iradesinin bağışlamak olduğunu, davalının da taşınmazları satın alabilecek ekonomik gücünün bulunmadığını, mirasbırakanın dava konusu taşınmazlar haricinde başka bir çok taşınmazını da davalının anne ve babasına devrettiğini, tüm işlemlerin muvazaalı ve mal kaçırma amacıyla yapıldığını ileri sürerek, tapu kayıtlarının iptali ile miras payları oranında adlarına tescilini istemişlerdir.
Davalı, davaya savunma getirmemiştir.
Mahkemece, dava konusu 200, 560 ve 1320 parsel sayılı taşınmazlarla ilgili iddianın kanıtlandığı gerekçesiyle davanın kabulüne, 52, 54 ve 419 parsel sayılı taşınmazların cebri satış yolu ile davalı adına tescil edildiği gerekçesiyle davanın reddine, dava konusu ...Köyü 560 parsel sayılı taşınmazın ise mirasbırakanla bir ilgisinin bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillere, hükmün dayanağı yasal ve hukuksal gerekçeye, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle mirasbırakanın malvarlığının büyük bir bölümünü davalı torunu ve davalının babası olan dava dışı oğluna devrettiği gözetildiğinde, dava konusu 200, 560 ve 1320 parsel sayılı taşınmazlar bakımından temliklerin mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğu saptanarak yazılı olduğu üzere davanın kabulüne karar verilmiş olması kural olarak doğrudur.
Ancak, hemen belirtmek gerekir ki 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 297. maddesinde hükmün kapsamının hangi hususları içereceği düzenlenmiş olup, aynı maddenin (c) fıkrasında ''Tarafların iddia ve savunmalarının özetini, anlaştıkları ve anlaşamadıkları hususları, çekişmeli vakıalar hakkında toplanan delilleri, delillerin tartışılması ve değerlendirilmesini, sabit görülen vakıalarla bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebeplerini'' içermesi gerektiği belirtilmiştir. Aynı Yasanın 298/2. maddesinde ise ''Gerekçeli karar, tefhim olunan hüküm sonucuna aykırı olamaz.'' düzenlemesine yer verilmiştir. Anılan bu düzenleme ile, duruşma tutanağına geçirilen hüküm sonucu ile gerekçe arasında farklılık yaratılamayacağı kuralı kabul edilmiştir.
Bilindiği üzere, mahkeme kararları gerekçesi ve hüküm fıkrası ile bir bütün olup, gerekçe ile hüküm sonucu arasında açık bir çelişkinin bulunmaması asıldır. Gerekçede gösterilen nedenlerle hüküm kısmı birbirine uymuyorsa bu çelişki yaratır. Kararların farklı ve çelişkili olması mahkemelere olan güven ilkesini zedeler.
Somut olayda, tapu kayıtlarına göre dava konusu 1320 parsel sayılı taşınmazın tamamının mirasbırakan tarafından davalıya devredilmiş olduğu, mahkemece de “...dava konusu 1320 parsel sayılı taşınmazın tamamını 9.500,00 TL bedel ile muris ... tarafından davalı ...’ye satıldığı...” şeklinde gerekçe yazıldığı halde, hüküm kısmında “...1320 parsel sayılı taşınmazın davalı adına kayıtlı olan ½ payının iptali ile...” şeklinde hüküm kurulmuştur. Bu durumda kararın anılan yasal düzenlemeler ve hükümlere uygun olduğu söylenemez. Bir başka ifade ile anılan parsele ilişkisinin gerekçe ile hüküm fıkrası arasında çelişki bulunmaktadır.
Hal böyle olunca, 10.04.1992 gün 1992/7 Esas 1992/4 sayılı İçtihatları Birleştirme Kararı çerçevesinde bir karar verilmek üzere hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK'un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 25/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.