1. Hukuk Dairesi 2016/16943 E. , 2020/1414 K.

[İctihat]

1. Hukuk Dairesi 2016/16943 E. , 2020/1414 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ :TAPU İPTALİ-TENKİS-BEDEL


Taraflar arasında görülen davada
Davacı, bedeli mirasbırakan ... tarafından ödenerek satın alınan 7 ada 32 parsel sayılı taşınmazın mirasçılardan mal kaçırmak amacıyla davalı eşi Gülsüm adına tescil edildiğini, bir süre sonra da davalı ... tarafından diğer davalı ...’ye satış sureti ile devredildiğini, davalılar arasındaki satış işlemi sırasında davalı ...’ün yaşlılığı nedeni ile tasarruf ehliyetinin bulunmadığını ileri sürerek, tapu kaydının iptaline, olmadığı takdirde tenkise, bunun da mümkün olmaması halinde miras payı oranında bedele karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, satış işlemlerinin gerçek olduğunu belirterek davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, iddianın kanıtlanamadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla, Tetkik Hakimi ...'nin raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.

-KARAR-

Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptal tescil, olmadığı takdirde tenkis istemine ilişkindir.
Hemen belirtilmelidir ki, davada ileri sürülen iddianın içeriğine ve davalının savunmasına göre yanlar arasındaki uyuşmazlık, mirasbırakanın gerçekte bedelini bizzat ödeyip üçüncü kişiden satın aldığı taşınmazı mirastan mal kaçırmak amacıyla yarar sağlamak istediği kişi (davalı) adına tapu siciline kaydettirmesi halinde 01.04.1974 tarih 1/2 sayılı Yargıtay İnançları Birleştirme Kararının uygulama yeri bulup bulamayacağı noktasında toplanmaktadır.
Gerçekten 01.04.1974 tarihli karar, konusu ve sonuç bölümü itibariyle mirasbırakanın kendi üzerindeki tapulu taşınmazlar yönünden yaptığı temliki işlemler için bağlayıcıdır.

./..



Somut olayda olduğu gibi, bedeli ödenerek 'gizli bağış' şeklinde gerçekleştirilen işlemler hakkında anılan Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının doğrudan bağlayıcı olma niteliği yoktur. Bunun yanı sıra, karara yorum yoluyla gizli bağış iddialarına yönelik olarak uygulama olanağı sağlanamayacağı Hukuk Genel Kurulunun 30.12.1992 tarihli, 586/782 sayılı 21.9.1994 tarihli, 248/538 sayılı 21.12.1994 tarihli, 667/856 sayılı 11.10.1995 tarihli, 1995/1-608 sayılı kararlarında belirtilmiş, Dairenin yargısal uygulaması bu doğrultuda kararlılık kazanmıştır. Bu açıklamalar karşısında iptal- tescil isteğinin reddedilmesinde bir isabetsizlik olmadığı gibi tenkis isteği bakımından da bedelin mirasbırakan tarafından ödendiği kanıtlanamamıştır.
Öte yandan, ehliyetsizlik iddiasının kanıtlandığını söyleyebilme olanağı da yoktur.
Açıklanan nedenlerle mahkemece davanın reddedilmiş olması doğru olduğundan davacının yerinde bulunmayan temyiz itirazının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı 25.20 TL. bakiye onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 27/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.