4. Hukuk Dairesi 2016/14903 E. , 2019/353 K.

[İctihat]

4. Hukuk Dairesi 2016/14903 E. , 2019/353 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 06/10/2015 gününde adli yardım talepli olarak verilen dilekçe ile haksız eylem nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece adli yardım talebi kabul edilerek yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulüne dair verilen 21/06/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, yaralama eyleminden kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, maddi tazminat talebinin reddine, manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne karar verilmiş hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili davalının, davacıyı aralarında çıkan tartışma sonucunda kemik kırığına neden olacak şekilde yaraladığını, bu yaralanma nedeniyle davacının sol omzunda kısıtlılık oluştuğunu, davalının, ... Asliye Ceza mahkemesinin 2013/92 Esas ve 2015/360 Karar sayılı ilamı ile cezalandırıldığını belirterek oluşan maddi ve manevi zararının tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalı davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece bilirkişi raporuna esas alınan hastane tedavi evraklarının, dava konusu olayla ilgisi olmadığı değerlendirilerek, davacının maddi tazminat talebinin tümden reddine, ancak karşılıklı yaralama eyleminin sabit olduğu gerekçesi ile manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiştir
Dosyadaki bilgi ve belgelerden, ... Asliye Ceza mahkemesinin 2013/92 Esas ve 2015/360 Karar sayılı ilamı ile davalının, davacıyı kemik kırığı oluşacak şekilde yaralaması nedeniyle cezalandırıldığı ve hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği anlaşılmaktadır. Ceza yargılaması sırasında Adli Tıp Kurumundan alınan 16/03/2015 tarihli adli raporda davacının, köprücük kemiğinin kırıldığı ve bu kırığa bağlı olarak kolda minimal fonksiyonel kısıtlılık oluştuğu ancak, bu durumun organlardan birinin sürekli zayıflaması veya yitirilmesi niteliğinde olmadığı belirtilmiştir. Mahkemece, davacının yaralanması olayı ile ilgili olarak hastaneden tedavi evraklarının istenildiği ancak, davaya konu yaralama olayı ile ilgisi bulunmayan tedavi evraklarının dosyaya gönderildiği ve 05/05/2016 tarihli bilirkişi raporunun da bu evraklar esas alınarak düzenlendiği anlaşılmaktadır.
Şu halde Mahkemece, davalının yaralama eylemi sonucunda, davacının, kaç gün iş ve gücünden kaldığı hususunun yani geçici iş göremezlik süresinin ve varsa maluliyet durumunun tespiti için yaralanmaya ilişkin tüm tedavi evrakları temin edilerek, Adli Tıp Kurumundan rapor alınması ve maddi zararının kapsamının belirlenmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamıştır. Kararın açıklanan nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına 24/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.