4. Hukuk Dairesi 2016/16577 E. , 2019/1207 K

[İctihat]

4. Hukuk Dairesi 2016/16577 E. , 2019/1207 K.

'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi



Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 06/05/2008 gününde verilen dilekçe ile 2330 sayılı Kanun'a dayalı rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın kabulüne dair verilen 04/02/2013 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalılardan ... vekili ile ... ve ... tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalılardan ..., ... ve ...’in aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davalılardan ..., ... ve ...’in diğer temyiz itirazlarına gelince
Dava, 2330 sayılı Kanun uyarınca ödenen tazminatın rücuen tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş hüküm, davalılardan ... vekili ile ... ve ... tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili 20/03/2005 tarihinde yapılacak olan futbol müsabakasında dava dışı ...... memurlarının güvenliği sağlamak üzere görev yaptıklarını, maç sonrası yaşanan tartışmada davalı futbolcuların görevli ...... memurlarını basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaraladıkları, davalıların ...... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/284 esas 2006/269 sayılı kararı ile memura görevinden dolayı direnme suçundan cezalandırılmalarına karar verildiğini, yaralanan ...... memurlarına 2330 sayılı Kanun gereğince nakdi tazminat ödendiğini beyan ederek, komisyon kararı ile ödenen meblağın rücuen tahsili isteminde bulunmuştur.
Davalılar davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece davalıların eyleminin ceza dosyası kapsamıyla sabit olduğu gerekçesi ile nakdi tazminat komisyon karar tarihindeki veriler hükme esas alınarak davanın kabulüne ve hükmedilen meblağın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiştir.
a) Eldeki dava, rücuen tazminat istemine ilişkin olup, tazminatın kendi payına düşeninden fazlasını ödeyen kişi, bu fazla ödemesi için, diğer müteselsil sorumlulara karşı rücu hakkına sahip ve zarar görenin haklarına halef olur. Tazminatın aynı zarardan sorumlu müteselsil borçlular arasında paylaştırılmasında, bütün durum ve koşullar, özellikle onlardan her birine yüklenebilecek kusurun ağırlığı ve yarattıkları tehlikenin yoğunluğu göz önünde tutulur. Diğer bir deyişle olay nedeniyle dava dışı ...... memurlarına, nakdi tazminat miktarını ödeyen davacı idare, kusuru oranında sorumlulara rücu edebilir.
Şu durumda, rücuda teselsül olmayacağından, davalıların olayın meydana gelmesindeki kusur oranları belirlenerek, sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, mahkemece açıklanan yönler gözetilmeyerek davalıların mahkemece takdir edilen zararın tamamından müteselsilen sorumlu tutulmaları doğru değildir. Hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
b) Dosya kapsamından nakdi tazminat ödenmesini gerektiren olayın 20/03/2005 tarihinde gerçekleştiği, davacı idarenin ise 18/09/2007 tarihli Nakdi Tazminat Komisyonu kararı ile karar tarihindeki verilere göre belirlenen nakdi tazminatı, yaralanan dava dışı ...... memurlarına ödediği anlaşılmaktadır.
Haksız eylem sonucu oluşan zarar olay gününde gerçekleşmiş olduğundan, davalıların sorumlu tutulacağı tazminat miktarı da olay günündeki verilere göre belirlenmelidir. 2330 sayılı Kanun’un 3. maddesinde yaralanan görevliye ödenecek tazminatın karar günündeki en yüksek Devlet memuru aylığı esas alınarak hesaplanacağı belirtilmekte ise de, buna göre hesaplanıp ödenen nakdi tazminatın tamamı davalılara rücu edilemez. Davacı idarenin, davalılardan kaynaklanmayan nedenlerle daha geç nakdi tazminat ödemesi, bu yüzden artan tazminat miktarından davalıların sorumlu olmasını gerektirmez.
Şu durumda mahkemece açıklanan olgular gözetilerek, davalıların sorumluluğunun olay günündeki verilere ve bu bağlamda olay günündeki katsayılara göre yaptırılacak hesaplama doğrultusunda belirlenmesi gerekirken, bu konuda bilirkişi raporu alınmadan komisyon kararı tarihinde yürürlükte bulunan katsayılara göre hesaplanan miktar üzerinden kabul edilmiş olması doğru değildir. Kararın bu nedenle de bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2/a-b) no’lu bentte gösterilen nedenlerle davalılardan ..., ... ve ... yararına BOZULMASINA, belirtilen davalıların diğer temyiz itirazlarının (1) no’lu bentte gösterilen nedenlerle reddine ve temyiz eden davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 06/03/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.