4. Hukuk Dairesi 2016/7953 E. , 2019/1029 K.

[İctihat]

4. Hukuk Dairesi 2016/7953 E. , 2019/1029 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... Medya Yatırım Sanayi ve Ticaret AŞ Yönetim Kurulu Başkanı ... aleyhine 17/08/2015 gününde verilen dilekçe ile basın yoluyla kişilik haklarının ihlaline dayalı manevi tazminat istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda Mahkemece davanın reddine dair verilen 22/03/2016 günlü kararın Yargıtay'ca duruşmalı olarak incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle, daha önceden belirlenen 26/02/2019 duruşma günü için yapılan tebligat üzerine duruşmalı temyiz eden davacı vekili Avukat ... geldi, karşı taraftan davalı adına gelen olmadı. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve hazır bulunanın sözlü açıklaması dinlendikten sonra tarafa duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyanın görüşülmesine geçildi. Tetkik hâkimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kâğıtlar incelenerek gereği düşünüldü.
Dava, basın yoluyla kişilik haklarına saldırıdan kaynaklanan manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, özel bir firmada ürün müdürü ve aynı zamanda CHP Genel Başkanı ...'nun damadı olduğunu, davalı şirketin sahibi olduğu ... Gazetesi'nin 07/07/2015-08/07/2015- 09/07/2015 tarihli nüshalarında davacının ... bir dairesinin olduğu ve bu daireyi usulsüz yollarla aldığına dair haberler yayınlandığını, gerçekte böyle bir dairesinin bulunmadığını, davalı tarafın gerçek dışı haberler yaparak kişilik haklarına saldırıda bulunduğunu beyan ederek manevi zararının tazminini istemiştir.
Davalı, Basın Kanunu kapsamında husumet yöneltilebilecek kişilerden olmadığını, davanın pasif husumetten reddi gerektiğini, davacının tazminat isteminde bulunmadan öncelikle hukuki yollardan yayının yapılmasını engellemesi gerektiğini, dava konusu haberlerin basın hukukuna egemen olan görünür gerçeklik ilkesine uygun olduğunu, bu nedenle kişilik haklarına saldırıda bulunulduğundan söz edilemeyeceğini ileri sürerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, haberlerin kişilik haklarına saldırı olarak nitelendirilemeyeceği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Basın özgürlüğü, Anayasa'nın 28. maddesi ile 5187 sayılı Basın Kanunu'nun 1. ve 3. maddelerinde düzenlenmiştir. Bu düzenlemelerde basının özgürce yayın yapmasının güvence altına alındığı görülmektedir. Basına sağlanan güvencenin amacı toplumun sağlıklı, mutlu ve güvenlik içinde yaşayabilmesini gerçekleştirmektir. Bu durum da halkın dünyada ve özellikle içinde yaşadığı toplumda meydana gelen ve toplumu ilgilendiren konularda bilgi sahibi
olması ile olanaklıdır. Basın, olayları izleme, araştırma, değerlendirme, yayma ve böylece kişileri bilgilendirme, öğretme, aydınlatma ve yönlendirmede yetkili ve aynı zamanda sorumludur. Basının bu nedenle ayrı bir konumu bulunmaktadır. Bunun içindir ki, bu tür davaların çözüme kavuşturulmasında ayrı ölçütlerin koşul olarak aranması, genel durumlardaki hukuka aykırılık teşkil yöntemin izlenmesi gerekmektedir. Basın dışı bir olaydaki davranış biçiminin hukuka aykırılık oluşturduğunun kabul edildiği durumlarda, basın yoluyla yapılan bir yayındaki olay hukuka aykırılık oluşturmayabilir.
Ne var ki basın özgürlüğü sınırsız olmayıp, yayınlarında Anayasa'nın Temel Hak ve Özgürlükler bölümü ile Türk Medeni Kanunu'nun 24 ve 25. maddesinde yer alan ve yine özel yasalarla güvence altına alınmış bulunan kişilik haklarına saldırıda bulunulmaması da yasal ve hukuki bir zorunluluktur.
Basın özgürlüğü ile kişilik değerlerinin karşı karşıya geldiği durumlarda hukuk düzeninin çatışan iki değeri aynı zamanda koruma altına alması düşünülemez. Bu iki değerden birinin diğerine üstün tutulması gerektiği, bunun sonucunda da, daha az üstün olan yararın daha çok üstün tutulması gereken yarar karşısında o olayda ve o an için korumasız kalmasının uygunluğu kabul edilmelidir. Bunun için temel ölçüt kamu yararıdır. Gerek yazılı ve gerekse görsel basın bu işlevini yerine getirirken, özellikle yayının gerçek olmasını, kamu yararı bulunmasını, toplumsal ilginin varlığını, konunun güncelliğini gözetmeli, haberi verirken özle biçim arasındaki dengeyi de korumalıdır. Yine basın, objektif sınırlar içinde kalmak suretiyle yayın yapmalıdır. O anda ve görünürde var olup da sonradan gerçek olmadığı anlaşılan olayların yayınından da basın sorumlu tutulmamalıdır.
Davaya konu haberler ve açıklanan ilkeler birlikte değerlendirildiğinde davacının belirtilen rezidansta dairesinin bulunmadığı, oysa bu durumun basit bir araştırma ve inceleme ile ortaya çıkabileceği, üstelik haberlerde sadece yazı ile yetinilmeyip aile fotoğrafına da yer verildiği anlaşılmakla gerçek dışı dava konusu haberlerle davacının kişilik haklarına saldırı gerçekleşmiştir. Şu durumda, haberlerin hukuka aykırı olduğu benimsenerek davacı yararına dosya içeriğine uygun şekilde bir miktar manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Bu hususlar gözetilmeden yanılgılı gerekçeyle istemin reddine karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA ve davacı yararına takdir olunan 2.037,00 TL duruşma avukatlık ücretinin davalıya yükletilmesine, peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 26/02/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.