7. Hukuk Dairesi 2015/7230 E. , 2016/19366 K.

[İctihat]

7. Hukuk Dairesi 2015/7230 E. , 2016/19366 K.

'İçtihat Metni'


YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, personel şefi olarak ve asgari ücretin %30 fazlası ücretle işe girdiğini, 2011 yılının Ağustos ayına kadar çalıştığını, bu ayda işverenin işini gerekçesiz olarak değiştirdiğini ve temizlik elemanı olarak çalışmasını istediğini, maaşının düşürüldüğünü, ardından da iş akdinin 25 Ağustos 2011 tarihinde hiçbir haklı gerekçeye dayanmaksızın sona erdirildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı alacağını talep etmiştir.
Davalılar, davacı ile davalı idare arasında herhangi bir iş akti ya da akit kabul edilebilecek bir sözleşme bulunmadığını, davanın husumet nedeniyle reddi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davacı iş akdinin 25 Ağustos 2011 tarihinde hiçbir haklı gerekçeye dayanmaksızın sona erdirildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı alacağını talep etmiş, davalılar ise davanın husumet yokluğundan reddi gerektiğini savunmuşlardır. Mahkemece davacının iş sözleşmesininin feshine dair dosyada herhangi bir bilgi ve belge bulunmadığı, dinlenen davacı tanıklarının davacının işten çıkarıldığını ifade ettikleri, bu durumda iş akdinin tazminata hak kazanmayacak biçimde sona erdiğinin ıspatlanamadığı gerekçesi ile davacının 2.255,00 TL kıdem ve 1.853,00 TL ihbar tazminatına hak kazandığı kanaatine varılarak davanın kabulüne karar verilmiştir. Ancak hüküm kurulurken 1 nolu bentte “2.255,00 TL brüt kıdem tazminatının” yazılması gerekirken sehven ihbar tazminatının yazılarak iki kez ihbar tazminatı alacağına hükmedilerek gerekçe ile hüküm arasında çelişki yaratılmıştır. Ayrıca 6100 sayılı HMK'nun 26. maddesinde açıkça belirtilen 'Hakim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.' hüküm gereğince taleple bağlılık ilkesine göre hakim davacının ıslah dilekçesinde faiz istemediğini dikkate alarak ihbar tazminatı alacağına yönelik ıslah edilen miktar yönünden faize hükmetmemesi gerekirken talep aşılarak bu miktar yönünden de faize hükmetmiş olması hatalı ise de, bu hususların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370. maddesi uyarınca düzelterek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 1 nolu bendindeki “2.255,00 TL brüt ihbar tazminatının 17.08.2011 akdin feshi tarihinden itibaren tarihinden itibaren bankalarca 1 yıllık mevduata uygulanan en yüksek faiziyle,” rakam ve sözcüklari çıkarılarak yerine “2.255,00 TL brüt kıdem tazminatının 17.08.2011 akdin feshi tarihinden itibaren bankalarca 1 yıllık mevduata uygulanan en yüksek faiziyle,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, 2 nolu bendindeki “1.853,00 TL brüt ihbar tazminatının 500,00 TL'sinin 07/10/2013 dava ve 1.353,00 TL'sinin 08/07/2014 ıslah tarihinden itibaren yasal faiziyle davalıdan tahsil edilerek davacıya verilmesine,” rakam ve sözcükleri çıkarılarak yerine “1.853,00 TL brüt ihbar tazminatının 500,00 TL'sinin dava tarihi olan 07/10/2013’ten itibaren yasal faiziyle, bakiye 1.353,00 TL'sinin faizsiz olarak davalıdan tahsil edilerek davacıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 14/11/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.