7. Hukuk Dairesi 2015/2718 E. , 2016/18477 K.

[İctihat]

7. Hukuk Dairesi 2015/2718 E. , 2016/18477 K.

'İçtihat Metni'

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı-karşı davacının tüm, davacı-karşı davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine
2-Davacı-karşı davalı,ilinde petrol arama faaliyeti gösteren Şirketinin taşeronu olan davalı şirkette sondaj elemanı olarak çalıştığını, 02.09.2010 tarihinde işveren tarafından iş akdinin keyfi olarak feshedildiğini, fazla mesai ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle iş akdinin kendisi tarafından haklı nedenle feshedildiğini, iddia ederek kıdem tazminatı ile ulusal bayram genel tatil, yıllık izin, hafta tatili, fazla mesai ücretleri alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı-karşı davacı, 10-11 ve 12 Temmuz 2010 tarihlerinde davacının izinsiz ve mazeretsiz işe gelmediğini, davacıya 12.07.2010 tarihinde kanalıyla bir ihtarname gönderilerek devamsızlığının haklı nedene dayandığını belgelemesi, aksi halde iş akdinin feshedileceğinin bildirildiğini, ihtarnameye cevap verilmediğini, davacının terk yolu ile iş sözleşmesini feshettiğini, bu nedenle karşı dava açarak davacının kendilerine ihbar tazminatı ödemesine hükmedilerek asıl davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Fazla mesai yaptığının ve ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışıldığının ispat yükü işçiye, çalışma olgusunun ispatlanması halinde ücretlerinin ödendiğini ispat yükü ise işverene düşmektedir.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların tanık beyanlarıyla sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalarda bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.


İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda da ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda, davacı-karşı davalı işçi hafta tatilleri, dini ve milli bayramlar da dahil olmak üzere işe gitmek için yolda geçen süre ile birlikte 14 saat çalıştığını iddia etmiş, davalı-karşı davacı işveren ise davacı-karşı davalı işçinin ayda 15 gün 08.00-18.00 saatleri arası çalıştığını, hafta tatillerinde çalışmadığını, arızi olarak ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışırsa ücretinin bordro ile ödendiğini savunmuştur. Yargılama sırasında dinlenen davacı-karşı davalı tanıkları ve ... '2006 yılından sonra ayda 15 gün çalışır, 15 gün izin yapardık. Çalışma saatlerimiz sabah saat 07.00 akşam 19.00'du.' şeklinde beyanda bulunmuşlardır. Mahkemece davacının fazla çalışma yapmadığı kanaati ile fazla mesai ücreti talebinin reddine karar verilmiştir. Ancak davacı-karşı davalı işçi ile aynı işyerinde çalışan n açmış olduğu işçilik alacaklarına ilişkin Dairemizce temyiz incelemesi yapılan emsal 2015/6951 Esas sayılı dosya ve davacı tanıklarının beyanlarına göre davacının 2006-2010 tarih aralığındaki çalışmaları yönünden 07.00-19.00 saatlari arasında ayda 15 gün boyunca kesintisiz olarak çalıştığı, günlük çalışma süresi 12 saat olup 1,5 saat ara dinlenme süresi ve günü hafta tatili süresi 7,5 saat düşüldükten sonra haftalık 66 saat çalışmış olup, 45 saatlik yasal süreyi 21 saat aştığı, ayda iki hafta çalıştığından aylık 42 saat fazla çalışma yapmış olduğu kabul edilmiştir. Davacı -karşı davalının çalışma şeklinin işyerinde birlikte çalışan ile aynı olduğu anlaşıldığından fazla çalışma alacağı hesabının buna göre yapılması gerekirken, reddi hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacı-karşı davalıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalı-karşı davacıya yükletilmesine, 07/11/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.