7. Hukuk Dairesi 2015/3949 E. , 2016/14760 K.

[İctihat]

7. Hukuk Dairesi 2015/3949 E. , 2016/14760 K.

'İçtihat Metni'
Mahkemesi :İş Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:


1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı, davalı işyerinde hafta içi 08.30-21.00 saatleri arasında çalıştığını, haftanın 3-4 günü de 21.00'den sonra da çalışmaya devam ettiğini, cumartesi günleri ise 08:30-17:00 saatleri arasında çalıştığını, ay içinde 1-2 kez cumartesi çalışmasının saat 21:00-22:00'ye kadar uzadığını, ayda 1-2 pazar günü çalıştığını, ulusal bayramların tümünde çalıştığını ancak bu çalışmalarının karşılığının ödenmediğini belirterek fazla mesai, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, davacının iddia ettiği hak ve alacaklarının bulunmadığını ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı tarafça kısmi dava açıldığı, 30.05.2014 tarihli ıslah dilekçesiyle davanın belirsiz alacak davası olduğu belirtilerek ıslah edildiği ve ıslah dilekçesiyle birlikte dava tarihinden itibaren yasal faiz talebinde bulunulduğu anlaşılmaktadır. Öncelikle dava HMK döneminde kısmi dava olarak açılmış olup ıslah dilekçesi ile davanın türü değiştirilemez. Mahkemece, hafta tatili ücreti alacağı yönünden dava dilekçesindeki miktar için dava tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faizi, ıslahla arttırılan miktarlar için talep gözetilerek ıslah tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faiz oranını aşmamak üzere yasal faize hükmedilmesi gerekirken aksi yönde karar verilmiş olması isabetsiz olup, bozma nedeni isede bu durum yeniden yargılamayı gerektirmediğinden karar bozulmamalı, düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hükmün 3. bendinin tamamen çıkarılarak yerine '15.481,69 TL net hafta tatili alacağının 2.700,00 TL'sinin dava tarihinden itibaren, bakiye 12.781,69 TL'sinin ise ıslah tarihinden itibarinden talep de gözetilerek bankalarca uygulanan en yüksek banka mevduat faiz oranını aşmamak üzere yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine' rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle ve bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 26/09/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.