7. Hukuk Dairesi 2015/2021 E. , 2016/10235 K.

[İctihat]

7. Hukuk Dairesi 2015/2021 E. , 2016/10235 K.

'İçtihat Metni'



Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı, iş akdinin emeklilik nedeni ile sona erdiğini ileri sürerek fazla mesai, yıllık izin, ulusal bayram genel tatil ve asgari geçim indirimi alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı, davacının taleplerinin haksız olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davalı tarafça dosyaya sunulan çalışma çizelgeleri ve puantaj kayıtlarına göre davacının haftalık 45 saat çalıştığı ve fazla mesai yapmadığı, davacının yazılı belge ile fazla mesai yaptığını kanıtlaması gerektiği gerekçesi ile fazla mesai alacağı hesaplanmamış, Mahkemece de fazla mesai talebi reddedilmiştir.
Dosyada ki çalışma çizelgeleri ve puantaj kayıtlarının incelenmesinde bir kısmında günlük çalışma süresinin 7,5 saat olarak belirtildiği, bir kısmında aylık olarak vardiya saatlerinin yazılı olduğu, bir kısmında ise sadece ay içerisinde çalışılan gün sayısının yazılı olduğu görülmüştür. Çalışma saatini içermeyen puantaj kayıtlarının geçerliliği bulunmayıp mahkemece bu kayıtlara değer verilmesi isabetsizdir. Mahkemece tüm çalışma dönemine ait kayıtlar getirtilerek çalışma saatlerini içeren puantaj kayıtları dışındaki dönemler için tanık beyanlarına göre davacının fazla mesai yapıp yapmadığının belirlenmesi gerektiği gözetilmeksizin yanılgılı değerlendirmeler içeren bilirkişi raporuna itibarla talebin tümden reddi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacı vekili, ıslah dilekçesinde faiz talebinde bulunmamıştır. Mahkemece ıslah dilekçesinde faiz talep edilmediği halde ıslah edilen kısımlar yönünden faize hükmedilmesi 6100 sayılı HMK’nun 26. maddesinde belirtilen taleple bağlılık kuralına aykırı olup bozma nedenidir.
4-Kabule göre de Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 12. Maddesine göre
“MADDE 12 – (1) Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir.
(2) Şu kadar ki asıl alacak miktarı 3.333,33 TL’ye kadar olan davalarda avukatlık ücreti, tarifenin ikinci kısmının, ikinci bölümünde, icra mahkemelerinde takip edilen davalar için öngörülen maktu ücrettir. Ancak bu ücret asıl alacağı geçemez.” Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi 12.maddesindeki düzenlemeye göre avukatlık ücretinin tayini açısından aşağıdaki şekilde inceleme yapılmalıdır:
a.440,00 TL’ye kadar kabul veya reddedilen alacaklar açısından AAÜT 12/2. son cümlesi gereği avukatlık ücreti asıl alacağı geçemeyeceği için kabul veya reddedilen alacak kadar avukatlık ücretine hükmedilmelidir.
b.440,00 TL-3666,66 TL aralığında kabul veya reddedilen alacaklar açısından AAÜT 12/2. maddesi gereği avukatlık ücreti icra mahkemelerinde takip edilen davalar için öngörülen 440,00 TL’dir.
c. 3666,66 TL ve üzerinde kabul veya reddedilen alacaklar açısından AAÜT 12/1 maddesi gereği avukatlık ücreti tarifenin üçüncü kısmına göre nisbi olarak belirlenecektir.
Mahkemece reddedilen alacak miktarı 1.600,00 TL olmakla hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi dikkate alınmadan davalı yararına fazla avukatlık ücretine hükmedilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde taraflara iadesine, 09/05/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.