7. Hukuk Dairesi 2015/1165 E. , 2016/8344 K.

[İctihat]

7. Hukuk Dairesi 2015/1165 E. , 2016/8344 K.

'İçtihat Metni'
Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi
(İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Dava Türü : Menfi tespit


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen 15/07/2014 tarihli ek kararın, Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
6100 Sayılı HMK'nun geçici 3.madde 1.fıkrasına göre “Bölge adliye mahkemelerinin, 26/9/2004 tarihli ve 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun geçici 2 nci maddesi uyarınca Resmi Gazete'de ilan edilecek göreve başlama tarihine kadar, 1086 sayılı Kanunun temyize ilişkin yürürlükteki hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.” 2.Fıkrasına göre Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce aleyhine temyiz yoluna başvurulmuş olan kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26/09/2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla değişiklikten önceki 427 ilâ 454 üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nun 5.maddesine göre iş mahkemesinden verilen kararlar tefhim ve tebliğ tarihinden itibaren 8 gün içinde temyiz olunabilir. Bu süre içinde temyiz dilekçesinin hakime havale edildikten sonra temyiz defterine kaydının yaptırılması ve harcının yatırılması gerekir. Temyiz süresi içinde temyiz dilekçesi ve temyiz defterine kaydedilmiş, ancak harç yatırılmamış ise, harç vetemyiz giderlerinin yatırılması için ilgili tarafa HUMK'nun 434/3.maddesi gereği 7 günlük kesin süre verilmesi gerekir. 8 günlük süre içinde temyiz edilmeyen (HUMK'nun 432/4), temyiz defterine kaydı yapılmayan (HUMK'nun 434/3) kararlar kesinleşmiş olur.
HMK'nun 103/1-4 maddesi gereğince hizmet akdi veya iş sözleşmesi sebebiyle işçilerin açtıkları davalar adli tatilde görülecek işlerden olduğundan adli ara vermede geçen günler süreye dahildir.
Ayrıca HMK.nun 90. (HUMK.nun 159.) maddesinde sürelerin, kanunda belirtileceği veya hakim tarafından tespit edileceği, kanunda belirtilen istisnai durumlar dışında hakimin kanundaki süreleri artıramayacağı veya eksiltemeyeceği bildirilmiştir.
Somut olayda karar davalı vekiline 03.04.2014 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilmiştir. Davalının temyiz talebinin 8 günlük temyiz süresinin son günü olan 11.04.2014 tarihi geçtikten sonra 14.04.2014 tarihinde yapıldığı temyiz defterine kayıt ve harç makbuzlarından anlaşıldığından ve hakimin 5521 sayılı Yasanın 5. maddesinde belirtilen 8 günlük süreyi artırma yetkisi bulunmadığından kısa kararda kararın 15 gün içinde temyiz edilebileceğinin yazılmış olmasının sonuca etkili olmamasına göre, temyiz dilekçesinin reddine ilişkin mahkemece verilen karar HUMK'nun 432.maddesine uygun olduğundan mahkemenin 15.07.2014 tarihli kararına yönelik temyiz itirazlarının reddine karar verilmelidir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının reddiyle mahkemenin usul ve kanuna uygun olan 15/07/2014 tarihli ek kararının ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 14.04.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.