7. Hukuk Dairesi 2016/5609 E. , 2016/4785 K.

[İctihat]

7. Hukuk Dairesi 2016/5609 E. , 2016/4785 K.

'İçtihat Metni'



Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davalı vekili tarafından temyiz edilmiş ise de duruşma gününün taraflara tebliği için davetiyeye yapıştırılacak posta pulu bulunmadığından duruşma isteğinin reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, iş akdinin işveren tarafından haksız olarak feshedildiği ileri sürerek bazı işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı, davacının taleplerinin haksız olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı işçinin, fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda da ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
İş sözleşmelerinde fazla çalışma ücretinin aylık ücrete dahil olduğu yönünde kurallara sınırlı olarak değer verilmelidir. Dairemiz, 270 saatle sınırlı olarak söz konusu hükümlerin geçerli olduğunu kabul etmektedir.
Somut olayda, davacı vekili dava dilekçesinde işyerinde 07:20-18:30 saatleri arası çalıştığını, bazı günler 18.30’dan sonrada çalıştığını iddia etmiş, davalı ise davacının kışın 08:00-16:30, yazın 08:00-18:00 saatleri arasında çalışıldığını, davacının tüm çalışmalarının bordrolara yansıtıldığını savunmuştur. Karara esas alınan hesap raporunda davacının tanık beyanlarına göre yazın haftada 3 gün 07:30-21:00, haftada 3 gün ise 07:30-19:00 saatleri arasında ara dinlenmesi düşülerek haftalık 75 saat çalıştığı, kışın ise 07.30-16:30 saatleri arasında ara dinlenmesi düşülerek haftalık 48 saat çalıştığı tespit edilerek hesaplama yapılmıştır. Bu hesaplama tarzı dosya içeriği ve tanık beyanları ile uyuşmadığı gibi davacının talebi de aşılmakta ve ne kadar ara dinlenmesi düşüldüğü belirtilmediğinden denetime elverişli bulunmamaktadır. Dosya kapsamından davacının yazın haftanın 6 günü 07:30-18:30 saatleri arasında 11 saat çalışıp 1 saat ara dinlenmesi kullandığı, haftalık 60 saat çalışıp 15 saat fazla mesai yaptığı, kışın haftanın 6 günü 07:30-17:00 saatleri arasında 9,5 saat çalışıp 1 saat ara dinlenmesi kullandığı, haftalık 51 saat çalışıp 6 saat fazla mesai yaptığı anlaşılmıştır.
Mahkemece hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
3-Hükme esas alınan bilirkişi raporunda hafta tatili ile ulusal bayram genel tatil alacakları hesaplanmış ise de yapılan hesaplama denetime elverişli bulunmamıştır. Mahkemece yapılacak iş denetime elverişli ek rapor alınarak tüm dosya kapsamındaki deliller ile birlikte değerlendirerek davacının hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil alacağı bulunup bulunmadığını belirlemektir. Bu nedenle denetimden uzak bilirkişi raporuna itibarla hüküm kurulması isabetsiz olup karar bozulmalıdır.
4-Taraflar arasında uyuşmazlık, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
Somut olayda dosya içerisinde bulunan bir kısım imzalı yıllık izin formlarının, bordrolara işlenmediği, tanıklarca da yıllık izin kullanmadığının beyan edildiği gerekçesiyle bu formlar yapılan hesaplamada dikkate alınmamış ise de, bu belgeler konusunda davacının beyanının alınmadığı anlaşılmıştır. Ayrıca davacı dava dilekçesinde bir kısım izinlerini kullandığını beyan etmiştir. Mahkemece söz konusu belgeler hakkında davacının beyanı alınarak dosyada ki diğer deliller ile birlikte değerlendirilip sonucuna göre yıllık izin alacağı hakkında bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 29/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.