7. Hukuk Dairesi 2015/5738 E. , 2016/4271 K.

[İctihat]

7. Hukuk Dairesi 2015/5738 E. , 2016/4271 K.

'İçtihat Metni'



Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak


YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı, iş sözleşmesini 1475 sayılı İş Kanununun 14/5 maddesi gereğince feshettiğini, işyerinde normal mesainin 09.00-18.00 olmasına rağmen, çalışmasının hafta içi saat 21.00'e kadar devam ettiğini, iki ayda ayda bir defa ise Cumartesi günleri 11.00-17.00 saatleri arasında çalıştığını, ayrıca her yıl Aralık ayında çalışmasının gece 23.00'e kadar sürdüğünü ileri sürerek, kıdem tazminatı ile fazla çalışma ücreti alacağının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, davacının başka bankada çalışmak için ayrıldığını, ücretine fazla çalışma ücretinin de dahil olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının fazla çalışmasının olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
Somut olayda, davacı dava dilekçesinde günlük çalışmasının saat 21.00 e kadar devam ettiğini, ayda bir defa ise Cumartesi günleri 11.00-17.00 saatleri arasında çalıştığını, ayrıca her yıl Aralık ayında çalışmasının gece 23.00'e kadar devam ettiğini ileri sürmüştür. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise davacının çalışmasının 09.00-21.30 saatleri arasında olduğu, ayrıca Aralık ayında her cumartesi günü çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılmıştır. Bu durumda mahkemece davacının dava dilekçesindeki talepleri aşılarak yapılan hesaplamaya değer verilerek karar verilmesi isabetsizdir.
O halde davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
3-Gerekçeli karar başlığında davalının ... AŞ olarak gösterilmesi gerekirken ... AŞ ... Şubesi olarak gösterilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 25.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.